Dag 87, Gonzar tot Melide, 32,9 km

Spanje, Gonzar

Helaas geen verslag van deze dag bewaard gebleven. Maar 'gelukkig hebben we de foto's nog' om een bekende uitspraak te citeren.

Ook vandaag weer een flinke etappe te gaan tot Melide. In Castromaior is na 1,5 kilometer al een bar open voor een ontbijtje. Dat is fijn. In O Cruceiro stop ik voor een tweede koffie. Palas de Rei is een aardig plaatsje. Daar een kerk getroffen die open was.

Na O Leboreiro stop ik 's middags bij een grote tent voor een blikje limon en een zakje chips. Grote behoefte aan wat zoets en zouts.

De laatste kilometers tot Melide zijn zwaar. Niet alleen voor mij. Ik haal een paar pelgrims in die het er zichtbaar moeilijk mee hebben.

Albergue Pereiro in Melide is een prima slaapplek. Nieuw of gerenoveerd met een grote keuken en eettafel en zowaar ook wat makkelijke stoelen.
Na de douche en de was eerst maar eens paar koppen thee drinken. In de keuken is een Hongaarse vrouw bezig met pannenkoekenbeslag te maken. Ze nodigt me uit mee te eten. Ik ben eigenlijk van plan om de beroemde pulparia op te zoeken die me in Sarria werd aangeraden. Maar eerst even naar de supermarkt, voorraden aanvullen. Terwijl ik onderweg ben, begint het te druilen. Hm, ik heb geen jas meegenomen en om nou eerst weer terug te lopen. Laat die inktvis maar zitten. Ik koop wel wat om in de herberg te eten.

Als ik terug ben, heeft de Hongaarse inmiddels een hele stapel pannenkoeken gebakken. Met kaas of te beleggen met jam. Daar lust ik er wel een paar van als toetje. Lekker hoor.

Twee Duitse vrouwen zitten ook te eten. De oudste heeft de Frances eerder gelopen en ontmoette toen ook zo'n gekke Hollandse die vanuit Nederland was vertrokken. Ik vertel dat ik onderweg een pelgrim in een rolstoel zag. De vrouwen hebben hem gesproken. Het is een Tsjech die de camino rijdt dankzij een hele groep die hem begeleidt. Soms vragen ze sterke pelgrims hem heuvel op te trekken als de accu leeg is. Zijn zoontje loopt ook mee en een bus rijdt dagelijks met alle spullen naar het eindpunt. Mooi dat dat kan. De man heeft een bijzonder levenslustige uitstraling. Ik hoorde iets zoemen terwijl ik heuvel afliep. Dacht aan een naderende fiets maar hij was, lekker naar beneden zoevend. Met een grote grijns op zijn gezicht haalde hij me in.


Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.