Best goed geslapen. Hoefde er gelukkig niet uit vannacht. Lag wel met een voet over het randje. Iedereen is vroeg op. Mevrouw ook maar nog geen ontbijt te krijgen zo te zien. Nog geen kwart over zes van start. Het is lekker fris. Fleece en lange broek kunnen aan.

Koffie met beetje harde muziek maar heel mooi. Te horen bij de ruïnes van het voormalig klooster San Anton. De koffie gewoon uit een koffiezetapparaat voor de verandering. Eigenaar houdt een lofzang op onze waterwerken als hij hoort dat ik uit Nederland kom.

Door verkeerde inschatting geen koffie gehad in Castrojeriz. Er was alleen aan het begin een tentje open. Ik hoopte dat er verderop in het langgerekte dorp nog wel iets open zou zijn. Nee dus.

Daarna moeten we een flinke berg over.
Bovenaan is een rustpunt. Lekker even uitpuffen en kletsen.

Na een tijdje krijgen we hoger groen in zicht. Echte bomen nadat we een rivier overgestoken zijn. Het geluid van het water en de bladeren geeft al verkoeling.

In Itero de la Vega dan eindelijk koffie en gelijk ook maar een boccadillo, oftewel sandwich.

Daarna is het nog een kilometer of negen tot Boadilla del Camino die ik in een keer in een tamelijk hoog tempo doorloop.

Gedreven door de vrees geen plek meer te hebben in de favoriete herberg maar ook een beetje doordat er een stel Aussies achter me liep te knauwen waarvan vooral de man zijn klep niet kon houden.

Ik ben voor half twee binnen, niet gek na bijna 29 kilometer. Ik mag kiezen tussen een bovenbed of een gewoon bed op een zolder. Kies voor het laatste, in de hoop er niet uit te hoeven vannacht want dan moet ik een enge trap af. Daarna wat drinken en eten met een stel Duitsers dat ik tegen blijf komen.

Nog zo'n 430 kilometer tot Santiago.

Geschreven door Elly.op.reis