Verkiezingen zijn goed afgelopen, lees ik in de krant. Tenminste, PVV niet de grootste. Dramatisch verlies voor de PvdA. Onderweg naar Pietrain (Geldenaken in het Vlaams) passeer ik de taalgrens. De komende weken zal ik me in het Frans moeten redden.

Het is prachtig weer, de mooiste dag van de week. 17 graden en dat half maart. Heerlijk.

Weer een stuk kasseien, loopt echt niet lekker. Door de warmte bot alles uit. Weer een stuk de GR Hageland gelopen. Is erg mooi.

Vandaag een belachelijk dure overnachting, 60 euro in een bed en breakfast aan de Rue du Mont in Pietrain. Tegen nog eens 15 euro meer kan ik een maaltijd erbij krijgen maar dan wel pas om half negen want ze moeten zo weg. Mevrouw geeft yogales in een dorp een stuk verderop, ik moet er voor drie uur zijn. Als ik om half drie arriveer, wordt er niet opengedaan. Hangt een briefje dat ze in de tuin zijn maar poort gaat niet open en op de telefoon reageren ze ook niet. Niet bepaald gastvrij. Ruime rijd later arriveert meneer in de auto. Zogenaamd verbaasd dat ik nog buiten zit. Hij laat me mijn kamer zien. Een kleine donkere slaapkamer, grenzend aan een serre die als atelier in gebruik is. Dus frisse lucht komt er ook nauwelijks binnen. Mevrouw hoor ik nu ook. Ze is in de tuin met een imker bezig en even later gaan ze in de serre met zijn drieën aan de borrel.

Geen aanrader dus. De maaltijd blijk ik in een volgend dorp te moeten halen want een winkel is er niet in Pietrain, ook geen restaurant. Dat had meneer er niet bij gezegd. Als ik langs de grote weg loop, waar de auto's af en aan razen, heb ik na een kilometer reuze spijt dat ik mijn rugzak niet heb meegenomen. Voor dit geld had ik in Geldenaken vast een beter onderkomen kunnen hebben. Die paar kilometer loop ik nu ook, en dubbel!

Geschreven door Elly.op.reis