De dag begon met een konijntje dat op zijn dooie gemak rondhuppelde op het gazon naast de woning.
Zie foto. En de merel, die hier op het dak zit en zijn geheel eigen deuntje zingt, was er ook weer.
Ik maakte ontbijt klaar en daarna op stap. Een stuk(je) terug naar het zuiden, het Roergebied, in Mettmann, het Neanderthal.
De plek dus waar de "mensensoort" Neanderthaler zijn naam aan ontleent. Het dal weer is vernoemd naar ene mijnheer Neander.
Joachim Neander was een Duitse gereformeerde dominee uit de zeventiende eeuw, die hier graag kwam.

Een hele tijd later, in 1856 werden hier bij kalkafgravingen botten gevonden, waarvan men meteen al vermoedde dat ze zeer oud waren.
Van de Neanderthaler:-).
De botten werden bewaard en onderzocht, maar helaas, de economische redenen prevaleerden in het dal, en men ging op die plek wel door met het afgraven van kalk.
Pas later, begin 20e eeuw, ging men weer op zoek naar de oorspronkelijke vindplaats van de botten, op een plek waaromheen dus al heel veel afgegraven was.
Doordat één gevonden stukje bot paste op een ander stukje van de eerder gevondene, heeft men dat achterhaald.
En nu is op die plek een compleet museum gebouwd, met kinderspeelplaats en uitkijktoren.
Het was ook erg op kinderen gericht, maar op zich prima.
Er werd heel duidelijk uitgelegd hoe het zat met de Neanderthaler, hoe deze soort zich verhoudt tot de mens, de Homo Sapiens, en tot alle andere aan de mens verwante soorten, waarvan men er zeker in de laatste jaren(en dan bedoel ik de tijd dat wij geleefd hebben) heel veel nieuwe, en ook veel oudere, gevonden heeft.
Toen wij kind waren dacht men dat mensachtigen niet ouder waren dan 40.000 jaar. Nu zijn ze met de homo heidelbergensis en met een heel stel "Australopithecus"-mensachtigen al bij 7 miljoen jaar geleden beland. Dankzij moderne dateringsmethoden. Een van de oudste is Lucy, gevonden in Kenia.
Annet heeft een stel van de daar staande levensechte modellen geportreteerd. En ze is natuurlijk heel ervaren in portretten. Liep er nu tegenaan, dat de botstructuur in het gezicht van bv de Neanderthaler echt anders is dan die bij een mens. Vind ze een leuke uitdaging.
Terwijl zij zat te tekenen scharrelde ik wat rond en vermaakte me wel.
We aten wat helemaal boven in het gebouw waar je uitkeek op de bossen rondom het museum. En daarna 400 m te voet naar de uitkijktoren, die pal naast de exacte vindplaats van de eerste botten staat.
Echt de moeite waard, dit bezoek.
De heenreis was over de autosnelweg, terug deden we snelwegen vermijden, wat een reis van dik 2 uur ipv 1 uur 8 minuten betekende.
Maar je ziet onderweg wel veel meer.
En nu zitten we moe maar voldaan in ons huisje.
Morgen gaat de reis naar een nieuw verblijf in Bad Essen. Dat ligt noordelijker, bij Osnabrück rechtsaf naar het oosten.

Geschreven door Wiebeaprende