Op onze laatste volledige dag hier hebben hebben we nog een klein tochtje gemaakt.
Richting Lärbro. Vlak voorbij het dorp is "Grauns klint" , een plek waar in de rotsen grote kerven zitten, hierin aangebracht door mensen.
Een mogelijke verklaring is dat men op deze plaats zwaarden sleep. Maar dat is ook wel een vreemde theorie, want waarom zouden mensen op hun knieën gaan zitten om dat te doen. Logischer is dat ze dit staande deden, op een hoger gelegen rots ervoor. Zoveel verstand van ergonomie hadden deze oermensen vast ook wel...
Verder was daar nog een mooi veld achter, en er stonden, zoals eigenlijk overal op dit eiland, mooie bomen, die voor je gevoel net zo groeien als ze zelf willen.
Niks snoeien, de natuur gaat hier gewoon zijn gang.
Vandaar door naar Domarlunden, een verzameling bootgraven vlak achter een grote boerderij.
En toen naar de "zingsteen", "Sängelstainen". In deze grote steen zaten zogeheten "cupmarks", uithollinkjes. Hierdoor komt er een mooi metalig geluid uit dit rotsblok, als je er met een andere steen op klopt. We stonden er net, toen er een grote touringcar aan kwam rijden, vol met Zweedse vrouwen op zekere leeftijd:-).
Ze bleken uit geheel Zweden te komen en waren hier voor een schrijfcursus. De gids van de groep was een bekende Zweedse thrillerschrijfster die uitleg gaf bij de steen, sprak over "Mor Jord" en "Himmelen", moeder Aarde en de hemel.
Ze waren allen goedgemutst en niet te beroerd om even gezellig een praatje te maken met deze Nederlander :-). Ik zei tegen Annet dat ik zo gezellig met hun mee had willen gaan. Annet's reactie: "wat ben je toch een oud wijf, jij" :-) :-) :-).

Op de weg terug gingen we langs in een winkel, de "Happy Hippie", waar ze allemaal gebreide truien, honing, zeepjes, andere kledingstukken en wat boeken verkochten.
We kochten hier een treetje voor koffiekoppen en zo, voor onze verzameling thuis. En een pot honing.

's Avonds de laatst overgebleven voedingsmiddelen tot een eenvoudige doch voedzame maaltijd verwerkt. Rindert maakte iets lekkers van de pasta die er nog was.

Daarna wat gepakt, nog wat zitten praten, en nu is het echt tijd om naar bed te gaan, want morgen moeten we vroeg op om de boot te halen.

Geschreven door Wiebeaprende