Puente Viesgo. Vier prehistorische grotten vlak bijelkaar, mét grottekeningen, waarvan twee toegankelijk voor het publiek(wel eerst afspraak maken): La cueva de Monedas en la cueva de el Castillo.
De "Monedas"-grot was werkelijk beeldschoon. Schitterende vormen in de steen, gevormd in miljoenen jaren. En tekeningen, pakweg 12.000 jaar geleden gemaakt op de rots.
Foto's maken mocht natuurlijk ook hier niet, maar hier is weer de link: http://cuevas.culturadecantabria.com/las-monedas/galeria-de-fotos/

We waren het erover eens: dit is de mooiste. Hoe lang nog kunnen ze toestaan mensen erin te gaan, zelfs al is het mondjesmaat. De grot heeft in de zomer twee dagen zonder bezoekers nodig om te herstellen, in de winter 2 uur. Zo vertelde een van de gidsen. Het is werelderfgoed.
De rondleidingen waren in het Spaans, niet met Engels erbij of zo. Ik ben zo blij dat ik enig Spaans ken, en Annet ook. Voor onze medereiziger Mister X, konden we "on the fly" vertalen wat er gezegd werd, in grote lijnen. Had het netjes van te voren gevraagd, en we spraken zacht, om niet te storen.

Het waren hier gelukkig ook niet van die grappenmakers, maar gewoon serieuze toegewijde gidsen. Als ik grappen wil horen ga ik wel naar het theater toe. Of de kroeg.
Buiten de grotten weer een "groovy view over the mountains". Vanwege deze zinsnede in een Rough guide Spain zijn Annet en ik vroeger eens naar een camping in Jaca gereisd. De zin is ons altijd bijgebleven.
Het klopte overigens, daar in Jaca :-). En hier dus ook.

Na afloop een omweggetje naar huis genomen, onderweg nog een middeleeuwse gerestaureerde toren gezien, de Torre de Pero Niño.

En nog steeds de zon niet zien zakken in de zee, vanavond zaten er weer wolken voor. Speciaal naar Ajo gereden, waar we ergens op een landweg nét over de heuvels de zee konden zien liggen.
Áls die wolken er nou maar niet waren geweest. Verdikke.

Nou ja, nog twee dagen, twee kansen.

Geschreven door Wiebeaprende