We gingen naar de Wartburg in Eisenach. In Thüringen dus. In de tijd van de Duitse deling onbereikbaar, nu rijd je er zo naartoe:-). Het was een route vrijwel uitsluitend over B-wegen, dus best ontspannen. Een tochtje van iets minder dan een uur.
Eenmaal aangekomen wilden we ons niet van onze slapste kant laten zien, dus in plaats van naar de parkeerplaats vlakbij de burcht te rijden zetten we auto onderaan de berg op een parkeerplaats en liepen het halfuurtje naar boven. Een mooi wandeltochtje, waarbij langs de hele weg naar boven een soort stripverhaal van verhalen uit de hele bijbel op grote platen was afgebeeld.
Eenmaal boven was het echt de moeite waard. De Wartburg is echt een bijzonder gebouw, eigenlijk een heel stel gebouwen aan elkaar vastgezet, allen daterend uit verschillende perioden, te beginnen in de vroege middeleeuwen tot aan het begin van de vorige eeuw onder keizer Wilhelm II, jawel degene die uiteindelijk al houthakkend in Doorn-NL geëindigd is. Maarten Luther heeft er de in het Duits geschreven vertaling van de bijbel gemaakt, en dat is voor het Duits wat de Statenvertaling voor het Nederlands is: de eerste belangrijke stap naar standaardisatie van de taal, en het toegankelijker maken van de blijde boodschap voor een groter publiek.
Elisatbeth van Thüringen heeft er gewoond, een heilige, die er helaas op een bepaald moment weggejaagd is, met haar drie bloedjes van kinderen. Daarop trok ze naar Marburg en richtte een hospitaal op.
Na de eerste bouw van een burcht in pakweg 1150 na chr. werd er dus elke keer een stuk aangebouwd, dan raakte het weer eens in verval, dan kwam er weer wat bij. En elke keer natuurlijk naar de inzichten en de smaak van die tijd. De Wartburg speelde ook in de Romantiek een belangrijke rol, men maakte er hele kamers met afbeeldingen van gebeurtenissen op een manier waarop men dacht dat het gebeurd was, of dat wilde denken. En er is een zogenaamde "Byzantijnse kamer", maar helemaal niet uit die tijd maar uit het begin van de 20e eeuw, 1906 of zo, gemaakt op wens/bevel van de eerdergenoemde keizer Wilhelm II. Eigenlijk superkitsch, maar daarom ook als tijdsmonument juist uit die tijd leuk.
Al met al een gebouw als reflectie van een groot stuk Duitse geschiedenis belangrijk en onwijs interessant. Berber heeft heel veel foto's gemaakt, zie hieronder.
Via een aansteekje bij Kaufland weer terug naar huis, waar we naanbrood met sla en gebakken camembert aten. En toen waren we best wel een beetje moe.

Geschreven door Wiebeaprende