Dan alsnog, de laatste dag online. Het heeft even op zich laten wachten maar dat is geheel in het teken van deze dag want man wat hebben wij ook moeten wachten.. om 9 uur weer verzamelen in de ontbijtzaal om voor de laatste keer te ontbijten met gebak, half gebakken eieren en harde broodjes.. We hebben onszelf te veel wijs gemaakt toen we er vanuit gingen dat op zaterdag het buffet vast beter zou zijn.. ach eigenlijk maakt het allemaal niet zo heel veel uit. Opweg naar de kamer hebben we nog even voor de zekerheid gevraagd of de taxi (ookwel bekend als de knipperitaliaan) ook echt gereserveerd was. Gelukkig werd dit bevestigd en kregen we meteen de vraag hoe laat we ongeveer uit zouden gaan checken. Het bleek namelijk dat we voor 10 uur uitgecheckt moesten zijn en daar hadden we op dat moment dus nog 10 minuten voor.. snel naar boven en alles nog een keer controleren, maar goed dat we gisteravond al een hoop ingepakt hadden.! Precies binnen de tijd (op z’n Italiaans dus) kwamen we terug bij de receptie aan om onze sleutels definitief in te leveren. De koffers werden voor ons in een aparte ruimte gezet en de dag van het wachten kon beginnen. Tjah, hoe gaan we nu die 2 uur overbruggen. Aan het strand liggen is niet echt ‘n optie, dan ga je vol zand en zout het vliegtuig in. Een ijsje eten zat er ook niet in omdat de ijskraampjes pas om 4 uur ‘s middags open gaan.. dan maar naar de supermarkt om daar doelloos rond te kijken. Na 10 minuten rondjes lopen in een klein supermarktje heb je het echt wel gezien dus werden er 5 flesjes ice tea afgerekend. Tijd: 10:15 uur. Het idee onstond om naar de gamehal te gaan, maar deze was ook nog dicht. Dan maar op een bankje zitten en de flesjes leegdrinken. Vlak na half 11 hebben we de bankjes achter ons gelaten en viel ons oog op de knipperende lampjes in de gamehal. Het is open!! Onze vreugde was enorm.. vergelijk het met een stel koeien die na een lange winter in de schuur gestaan te hebben weer voor het eerst het weiland op mogen.. maar dan zonder koeien en weiland. De tijd gaat wel een stuk sneller in de gamehal, om half 12 wordt het toch wel tijd terug naar het hotel te gaan. Genoeg tijd om nog even naar het toilet te gaan en de koffers vast te pakken. Kort na onze aankomst zien we een bekend gezicht! Onze enige echte knipperitaliaan! Net zo vriendelijk als de vorige keer (al verstaan we er nog steeds niets van) helpt hij ons met de koffers inladen. We zijn allemaal erg benieuwd of er weer geknipperd wordt met het licht en of we de hoogst behaalde snelheid van maandag nog overtreffen. Het antwoord is verbazingwekkend; hij knippert ook overdag! Wel alleen in de tunnel maar toch. Ook het gaspedaal wordt gevonden en er wordt warempel 88 km/h gereden, bergaf met de wind in de rug in de vrij.. Door ons ritje met deze snelheidsduivel komen we kort na 12-en aan op het vliegveld van Pescara. We hebben al online ingecheckt dus nu moeten alleen de grote koffers voor het bagageruim nog afgegeven worden. Hier zijn we meteen aan de beurt dus dat schiet lekker op! We lopen direct door naar de douane en merken al duidelijk verschil met maandag. Hier gaat alles toch net iets rustiger, er zijn slechts een handje vol medewerkers om alles te controleren. Er is echter grote interesse voor onze robot door een van de douaniers.. wat kan dat ding, waarvoor is ie gebruikt?? Na een korte toelichting wordt alles geaccepteerd en nemen we plaats op een bankje. Ideaal aan een klein vliegveld is dat er geen enorme massa’s mensen om je heen krioelen, het nadeel is dus ook dat we er te laat achter kwamen dat het enige restaurant in het hele vliegveld, voor ee douane bij de incheckbalie gesitueerd was. Niets meer aan te doen. Er stonden wel nog frisdrank- en snackautomaten maar hier begeven we ons niet aan. Ook hier trekken we veel bekijks met ons onbekende koffertje maar gelukkig spreken de medepassagiers ons wel aan om te vragen hoe het gegaan is. Eenmaal in het vliegtuig zoeken we onze plekken op en kan de 2 uur durende vlucht beginnen. Ook nu weer worden er allerlei verschillende artikelen aangeboden waar de meeste passasiergs totaal niet op zitten te wachten. Na een prettige vlucht landen we veilig en wel in Weeze, hier merk je dat het al wat beter georganiseerd is. De lopende band begint al snel te bewegen en de eerste koffers komen binnen 5 minuten na binnenkomst van de hal al door het luik de hal in. Niet veel later komen onze koffers eraan en gaan we de ontvangsthal in. Daar staan de ouders van de heren ons al op te wachten, we lopen, enthousiast vertellend, naar de auto en zetten onze reis aan land verder voort. Dat zo’n dag hangen er goed inhakt is goed te merken, er worden melige opmerkingen gemaakt en de oogjes blijven maar moeilijk open.. een goed einde van onze bijzonder leerzame reis!

Geschreven door Groenewald