Het was nog vroeg in de ochtend, 3.52 om precies te zijn, toen mevrouw Stals met haar auto voor het huis van mevrouw Beij stopte. Na de koffer van mevrouw Beij te hebben ingeladen werd meneer Gillissen (een verstekeling van Stichting LVO) ook nog opgepikt. Om 4.21 arriveerden ze op de afgesproken locatie, alwaar 9 enthousiaste leerlingen stonden te wachten. Na van de ouders afscheid te hebben genomen, werden de koffers en leerlingen in een taxi-busje geladen en werd begonnen aan de rit richting Schiphol. Deze verliep voorspoedig en tegen 7.38 kon worden begonnen aan het inchecken, de gang door de douane en het eindeloos wachten op het vertrekken van onze vlucht. Omdat de vlucht zonder enige turbulentie en andere noemenswaardigheden verliep kwamen we ontspannen aan op Helsinki airport. De spanning voor de ontmoeting met de Finse leerlingen begon op te lopen! Het wachten op de bagage duurde lang.. wat de spanning alleen maar verhoogde. Nadat alle koffers van de band waren gepakt, liepen we de aankomsthal in om welkom geheten te worden door... uh.. niemand? Geen Finse leerlingen? Na wat heen en weer geapp (we waren veel vroeger geland dan gepland) kwamen de eerste twee Finnen aanlopen. Na een nog onzekere kennismaking liepen we door om al snel tegen de rest van de Finse crew aan te lopen. Onze leerlingen werden met omhelzingen en handdrukken begroet, de leraren stonden er een beetje eenzaam bij. Nadat Mitch en Jussi nog een polka hadden opgevoerd (iets met een weddenschap) konden we eindelijk met de trein vertrekken richting.. tsja richting alle verschillende bestemmingen. Annemiek was de eerste van wie we onverwacht afscheid namen, de rest van de groep reisde nog door naar een volgend station. Daar moesten de docenten hun leerlingen loslaten. Een nieuwe ervaring, want een uitwisseling zijn de docenten niet gewend, bij andere reizen blijven de leerlingen altijd onder de hoede van hun docenten. Loslaten.. niet alleen lastig voor ouders dus.. maar hoe mooi is het voor een docent om de leerlingen heel zelfverzekerd van zich af te zien lopen, op naar veel mooie en leerzame ervaring.

Geschreven door Groenewald