28-05-2018, dag 1.
Maandag 28 mei, een gewone eerste dag van de week voor velen, maar niet voor team Jup. Vandaag begint ons EK avontuur, en wat een avontuur was de eerste dag.. Rond 13:00 uur verzamelen we op school en zorgen we voor de laatste check en besluiten we om online in te checken zodat we flink wat tijd besparen op het vliegveld. Tijd die je vervolgens moet doorbrengen op een stoeltje terwijl je voor je uit zit te staren omdat het vliegtuig ruim 1,5 uur later vertrok dan verwacht. Ach, dit is niet heel erg.. in de taxfree shop zien we een hoop spullen die ontzettend goedkoop lijken maar nog altijd eigenlijk te duur zijn voor ons, we eten samen een broodje (veel duurder dan bij de Merode) en nemen de telefoons nog maar eens uit onze broekzak. In de rij voor de gate ontmoeten wij een grote groep Duitse leerlingen die we wellicht nog vaker tegen gaan komen.. Deze leerlingen doen namelijk ook mee aan de Robocup, maar wel in een ander onderdeel. We worden nogal wat aangekeken met onze bak vol met een hoop kabeltjes en onbekende spullen, maar al snel wordt duidelijk dat we geen kwaad in de zin hebben. Dan samen het vliegtuig in en op weg naar Italië. In het vliegtuig verkopen ze meer dan in een gemiddelde Action, inclusief grote verpakkingen parfum, draadloze koptelefoons en zonnebrillen. Echt ongelofelijk dat er maar weinig plek is om te zitten, maar ruim voldoende plek is om een halve winkel mee te nemen. Om 21:20 uur kwam ons vliegtuig met een lichte bounce aan op de grond van Pescara, het vliegveld is vergelijkbaar met vliegveld Beek, niets te beleven dus. Er is geen paspoortcheck meer, wat ons hoop geeft op een snelle afhandeling en dus een welverdiend avondmaal. Hier werd ons helaas al meteen duidelijk dat “op z’n Italiaans” niets te maken heeft met de snelheid van de formule 1 bolide van Vettel, eerder het tegenovergestelde. Alles waarvan wij denken dat het langzaam gaat, gaat erg snel voor de Italianen. Goed, 1 uur en 10 minuten later zijn we dan toch bij het hotel aangekomen. De taxirit was bijzonder, meneer was vriendelijk maar sprak geen Engels, geen idee of hij dus ook wel echt vriendelijk was.. Hij flikkerde constant met zijn lampen, alsof iedereen aan de kant moest maar de snelheid bereikte amper 60 km/h op de autosnelweg. Toch waren wij erg blij met deze knipperitaliaan, hij bracht ons naar waar we zo graag wilde zijn: ons hotel! Een 4 sterren hotel, zeer mooie verschijning met zeezicht vanuit elke kamer (al moet je even om de hoek kijken..). Snel even de kamers bekijken en wat telefoontjes plegen naar huis. Een ander shirt aan en op naar de dichtstbijzijnde pizzeria. Een bijzonder hartelijke man die ons allen erg gelukkig maakte door enkele flessen met drinken en 5 pizza’s te fixen.. De eerste dag zit erop en als dit een voorproefje is voor wat ons te wachten staat, dan gaan wij nog ontzettend toffe dingen meemaken!

Geschreven door Groenewald