Ook al was het vandaag zondag, wij bezochten vandaag geen religieus heiligdom. Na alle drukte was het tijd om de Srilankaanse natuur in te gaan.
Ten westen van Anuradhapura ligt het Wilpattu Nationaal Park. Het is het grootste nationale park van Sri Lanka en toch komen hier weinig toeristen. Waarschijnlijk omdat er weinig olifanten zijn. Maar de natuur is er prachtig. Na een uur rijden stapten we met onze chauffeur over in de jeep van de ranger. De route ging zoveel mogelijk door begroeide gedeelten want bij 34 graden zoeken de dieren ook de schaduw op. Verschillende Asherten lagen in de schaduw, helemaal niet bang voor de jeep. Het is nu het droge seizoen maar in dit park liggen ruim 60 natuurlijke meertjes, zgn willus. In de grote meren zwommem waterbuffels, een krokodil en vele vogels. De grote vogels stonden bij het water aan de oevers, maar er waren ook grote vogels in de bomen, zoals de Slangenarend en de Malabarneushoornvogels. Overal was gefladder van allerlei mooie vlinders, die zijn helaas te beweeglijk om te fotograferen. De mooie natuur is moeilijk te beschrijven, maar de foto's spreken voor zich.
Natuurlijk wilde de ranger ons graag de lippenbeer laten zien, maar die kwam niet te voorschijn. Er is ook maar 25% van het park open voor publiek, dus die kleine beer heeft genoeg plek om zich te verstoppen.
Toch kregen we nog aan het einde van de middag na ruim 4 uur rijden een prachtige beloning: drie olifanten die in het meer stonden. Ze aten waterplanten en dronken water uit het meer. Met het warme avondzonlicht op deze imposante dieren hadden we een perfect uitzicht. Dit beeld is op heel veel foto's vastgelegd.
En deze olifanten bliezen tot slot dit verslagje weer uit.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis