Het is Golden Week in China, dat betekent dat de meeste Chinezen vakantie hebben. Op de vroege zondagmorgen was er dan ook veel drukte met Chinezen en koffers; wij werden 20 min. eerder dan afgesproken om 8 uur opgehaald. Maar dat was geen probleem, we hadden een flink ontbijt gehad, gebakken eitje, pannenkoek met preiringetjes en een bordje hapklare appel en banaan. Het was een kwartiertje met de auto naar het busstation. Natuurlijk gingen alle rugzakken en tasjes weer op de band door de scanner en wij moesten door poortjes en werden ook nog met een handscan gecontroleerd. Ook ons paspoort en visum werd gecheckt. Ik heb er geen moeite mee en vind het een veilig gevoel.
Even na half tien vertrok onze bus, wij zaten bovenin en hadden goed uitzicht. Het is 525 km van Lijiang naar Kunming en alleen maar snelweg. Nou ja, "snel" betekent heel vaak niet harder dan 60 km per uur, want we reden alleen maar door de bergen. Berg op en af, met steile afdalingen. In de dalen werd maïs, groenten en graan verbouwd. Soms kwamen we op afstand langs een grote stad. In het begin hadden we een tolweg, maar daarna niet meer. Het is heerlijk rustig in de bus, de Chinezen praten bijna niet. Wel is er een tv-schermpje boven ons hoofd maar het gehalte aan geweld, Kung Fu en achtervolgingen is erg hoog.
Na twee uur hadden we een half uur pauze. Wat er omgeroepen wordt versta je niet dus je houdt de bus maar goed in de gaten. De stopplaats is efficiënt ingericht. Rechts eerst benzinepompen.Vervolgens in het hoofdgebouw toiletten, supermarkt, open snackbar en dan restaurantgedeelte met een enorm buffet en zitgedeelte waar zelfs een aantal massagestoelen staan. Daarnaast is er buiten nog een garagegedeelte waar je o.a. je remmen kunt laten controleren.
Het was droog, maar steeds regende het als we bovenop een berg reden. Vanaf vier uur bleef het regenen. Maar langzamerhand hadden we genoeg bergen gezien, dus was het niet erg dat we geen uitzicht meer hadden. We reden bijna acht uur alleen maar door bergen met bossen en snappen nu waar al dat hout van het houtsnijwerk bij de huizen vandaan komt.
Rond vijf uur reden we Kunming binnen en was het meteen een half uur file rijden naar het busstation. Daar stond de chauffeur ons al op te wachten en reden we weer in file naar ons hotel. Kunming is een miljoenenstad, het had in 2014 al 6,6 miljoen inwoners. Nou, op de zondagmiddag reden auto's op het fietspad en stonden er verkeersregelaars op de kruispunten. Brommers en fietsers hebben geen eigen verkeerslichten. Als je met de auto linksaf wilt en jouw licht met pijl staat op groen, dan komen er nog auto's en brommers van alle kanten. Om kwart voor zeven kwamen we bij het hotel, het was inmiddels donker. Een heel groot 4 sterrenhotel, onze kamer is op de 17e verdieping. Maar in de kamer deden maar drie lampen het. We schenen al met de zaklamp die er lag en hadden alles langsgelopen en alle informatie gelezen. Ik baalde ervan dus ik ging naar de receptie. Ze zouden iemand van de huishouding sturen. Ze kwam direct en wat bleek: een paar lampen doen het altijd maar op het nachtkastje staat een kastje met wat piepkleine knopjes waarmee je de receptie kunt bellen of iemand anders en daar zaten ook twee knopjes tussen met "mirror" en "bed". Dat sloeg dus op de lampen.
Toen wilden we natuurlijk de Wifi code nog hebben. Ook die stond nergens beschreven en het meisje van de huishoudelijke dienst belde de receptie voor ons, maar de receptionist verstond geen Engels. Ik ging er maar weer naar toe. Na tien minuten hannesen had de receptionist mijn telefoon ingesteld en had ik internet. Maar ik wilde natuurlijk de code voor de i-pad en Alberts telefoon. Hij begreep het niet en haalde de baas erbij. Die zei dat ik het ID nummer moest intoetsen en dat het wachtwoord 0 was. Wiens ID-nummer?? Het bleek dus gewoon het kamernummer te zijn. We waren zo verontwaardigd dat we hier niet gingen eten. In een heel klein eettentje kregen we heerlijke noedels. De eigenaresse kwam zelf even roeren, want ze vond dat wij dat met die stokjes niet goed deden, heel leuk. Dus vrolijk kwamen we weer in het hotel en...internet werkte, zelfs eventjes WhattsApp!

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis