Een dag boeddhisme in Tibetaanse kloosters

China, Xiahe/Bsang Chu

We konden vandaag een goed ontbijt kiezen. Zelfs met een schaaltje yoghurt. De smaak en geur had toch iets meer weg van geit dan koe, het was dan ook yoghurt van de yak. Met jam was het wel te eten.
Xiahe ligt op 3000 m hoogte in een uithoek van het Tibetaans Plateau tussen de Drakenbergen en de rivier de Daxia. Hier staat het Tibetaanse Labrangklooster (Labuleng Si) waar meer dan 2000 monniken wonen. Het is het belangrijkste centrum van de sekte van de Geelmutsen (Gelugpa) buiten Tibet. Jaarlijks komen er duizenden pelgrims naar dit klooster. Het is in 1709 door een plaatselijke monnik E'ang Zongzhe gesticht. Hij werd de eerste Levende Boeddha, de derde in de Tibetaanse hiërchie na de Dalai Lama en Panchen Lama.
Met onze gids hadden we een rondtour in het klooster. Het beslaat een enorm oppervlak in de stad. Het klooster is eigenlijk een school en hier kan men naast de boeddhistische geschriften zes studies volgen, o.a. geneeskunde, filosofie, astronomie en wiskunde. Er zijn 21 tempels en het klooster heeft meer dan 60.000 soetra's (geschriften) en gespecialiseerde boeken. Aan de buitenkant is er een lange galerij van 3 km met allemaal gebedsmolens. De meeste Tibetanen konden niet lezen en het geven van een draai aan de molen staat gelijk aan bidden.
Met een grote groep toeristen kregen we van een Engels sprekende monnik een rondleiding in een aantal tempels.
De gebouwen zijn niet te beschrijven, zoveel versieringen en goud en speciale betekenissen. De vele brandende kaarsen van yakboter gaven een aparte sfeer. In de tempels mochten we niet fotograferen en dat deed ik hier ook niet.
Bijzonder was de tempel met beelden van yakboter. In de winter heeft men door de kou geen werk en tijd om deze beelden te maken. Heel knap en met veel details gemaakt.
In de belangrijkste gebedsruimte kwamen de monniken om te bidden. Per toerbeurt, want er konden er maar 1000 tegelijk in. We mochten er omheen lopen. We hoorden het monotone gezang van de monniken. Heel indrukwekkend.
Jonge kinderen van 6-8 jaar komen al in het klooster en 95% blijft er de rest van hun leven. Ze zijn vrij om tijdelijk uit te treden, een gezin te stichten en daarna weer terug te komen. Burgers geven aan de monniken geld met een briefje met hun naam er op zodat de monniken voor hen kunnen bidden. Het geld wordt verzameld en aan alle monniken uitgedeeld als zakgeld. Dit zagen we ook inderdaad gebeuren. Daarnaast krijgen ze geld van hun familie. In de stad kochten ze fruit, drinken of religieuze kleding. Sommigen liepen ook met mobieltjes rond. Ze wonen in groepen van jong en ouder samen in de eenvoudige huizen op het kloosterterrein.
Na een korte lunch op de kamer reden we Xiahe uit naar de graslanden. Groene heuvels met hoog gras waar de kuddes yakken grazen en bergen op de achtergrond. Een prachtige omgeving. Gelukkig scheen de zon en was het warmer geworden. Vanmorgen was het maar 7 graden en erg koud.
We reden naar het kleine klooster Tsewey waar 40 monniken van de Zwarte mutsen orde wonen. Ze waren toevallig niet aanwezig maar we mochten het zeer oude klooster bekijken en ook foto's maken. Heel bijzonder, zonder andere toeristen zagen we oude prachtig versierde tempels. Hier liepen we bijvoorbeeld in de tempels tegen de klok in, in het Labrangklooster met de klok mee.
Vanaf een hoog uitkijkpunt bekeken we nog een 2000 jaar oude ommuurde stad Bajiao. De muren waren nog oorspronkelijk, de huizen daarbinnen waren vervangen.
Omdat ik nog graag een overzichtsfoto van het Labrangklooster wilde maken, kreeg ik nog een privéwandeling met de gids naar een heuvel naast de rivier. De ondergaande zon scheen prachtig op de gouden stoepa die bovenop de Gongtangpagode staat. De vier stoepa's (bewaarplaatsen voor boeddhistische relikwieën) staan op de lijnen noord-zuid en oost-west en markeren het terrein van het klooster. We liepen de drie kilometer rondom het klooster en zagen de renovatie van de gebedsmolengalerijen, verbranding van de offers, biddende monniken en biddende burgers die steeds languit op de grond gingen liggen.
Het was een hele dag vol met beelden en uitleg over het boeddhisme. Een stukje van deze religie en leefwijze is duidelijker geworden, maar er zijn zoveel verschillende vormen en betekenissen dat we het nooit helemaal zullen begrijpen. Wel hebben we veel respect voor hun toewijding gekregen.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Wat een ervaring ! Gelukkig mooi weer erbij, dat maakt het allemaal nog kleurrijker. Ja, mooi hè die yakboter schilderijen. Wat ons is bijgebleven dat deze streek momenteel authentieker is dan Tibet (Lhasa) zelf. Daar is de invloed van de Chinezen vele malen groter doordat de Han-Chinezen daar naar toe verhuizen (al of niet vrijwillig). We genieten van je verhalen, dank !

Ineke 2018-09-23 13:30:26
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.