Vanmorgen werden we om 6 uur opgehaald en samen met een groep Deense jongeren naar het startpunt van de route richting de Pacaya-vulkaan gebracht.
Na de hobbelige wegen van Antigua Guatemala (dat betekent de oude (hoofd)stad van Guatemala) reden we over goede wegen door de bergen. Antigua ligt in een kom tussen de bergen en vulkanen. Het was een mooie route en na 1 1/2 uur waren we bij het startpunt van de wandeling.
De Pacaya-vulkaan ligt in een nationaal park en is 2252 m hoog. De vulkaan werkt nog steeds, net als de Fuego. Sinds 1565 is hij al 23 keer uitgebarsten. De laatste grote uitbarstingen waren in 2010 en 2014. Toen waren er ook dodelijke slachtoffers. Uit veiligheidsoverwegingen mag men nu niet meer naar de top klimmen, want er kunnen gevaarlijke gassen vrijkomen. Guatemala is een land met veel vulkanen, 37 stuks.
De Pacaya-vulkaan bestaat uit een oude strato-vulkaan (kegelvorm en opgebouwd uit lagen gestolde lava) en een jongere met basalt stollingsgesteente.
Het is zaterdag, dus er kwam een drom kinderen aan ons vragen of we een wandelstok wilden huren. Ook stonden er flink wat paarden klaar.
Het eerste deel van de route is 2,8 km omhoog klimmen. Eerst over stenen, later over zand en gruis. Het is een zware klim en daarom liepen er mannen met paarden met ons mee die steeds vroegen of je op hun paard wilde. Albert deed dat ook, heel verstandig. Mijn hartslag ging ook een aantal keren voorbij de 190, dus ik heb vaak gewacht om het wat te laten zakken. Maar er bleef steeds iemand in de buurt met telefooncontact naar de organisatie. Perfect geregeld, maar men klaagde dat de tocht op internet te simpel werd voorgesteld en het daarom nog wel eens mis gaat. Eenmaal boven was de voldoening erg groot. Een prachtig zicht op de rokende Pacaya en overal brokken lavasteen. Als je een steen vastpakte was hij ook echt warm. Onze gids had binnen 5 minuten marshmallows aan een prikker laten smelten.
Tijdens de afdaling was het goed opletten op alle grote stenen. Soms gleed je weg met het gruis, dus de 2,8 km terug ging een stuk sneller. Omdat er, ook door de paarden, flink wat stof omhoog kwam en de zon flink brandde waren we blij beneden te zijn. Even wat drinken en terug naar Antigua. Onderweg kwamen we maar door één dorpje, Santa Maria de Jesús, daar was de levensstandaard een stuk lager dan in het toeristische Antigua. Vrouwen deden hun was bij de gemeenschappelijke wasplaats en er werd heel wat gesjouwd en gedragen op hoofd of rug. Dat zullen we de komende tijd nog wel meer gaan zien.
Vanmiddag in het hotel lekker op het dakterras het verslag gemaakt en straks gaan we het centrum in voor het avondeten.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis