Tot twee uur vanmiddag hadden we de tijd om Datong te verkennen. Eerst even pinnen bij de ATM. We waren vlakbij de stenen huisjes die afgebroken gaan worden maar nog bewoond worden door oudere mensen. Het was echt een krottenwijk. Net als de hutongwijk in Beijing waren er huizen met binnenplaatsjes. Allemaal oude éénkamer huisjes rondom een tuintje. De toiletgebouwtjes staan om de 150 m en stonken erg. De strontschepper kwam net met zijn kar langs om de put met zijn schep te legen. Het is goed dat die mensen betere voorzieningen krijgen. Ik heb een paar huisjes gefotografeerd. Totdat ik een steegje inliep en er plotseling een poortje openging en er een blaffende herder op me af kwam... Ik was heel snel weg!
We gingen maar gauw naar het Negen Drakenscherm. Dat is een tegelreliëf van 45 m breed en stamt uit 1392. De negen draken moesten het vroegere paleis beschermen, maar dit heeft niet geholpen, het is afgebrand.
We bezochten verder de Guandi tempel, met mooie paviljoens en boeddhistische beelden, dit keer met paarden.
Het volksmuseumpje had vier zalen. Wij hadden verwacht dat er een logica in de expositie zou zijn, maar nee, mooie vazen bij een oude transistorradio en zelfs een accordeon.
Natuurlijk klom ik in de Drumtoren nog even omhoog om wat foto's te maken. Het was nog vroeg genoeg om een wandeling over de stadsmuur te maken. Deze is helemaal gerestaureerd en heeft mooie wachttorens. Er stonden rijen riksja's en huurfietsen, maar er was geen toerist te zien. De eerste uitgang bleek gesloten dus liepen we door naar de volgende. Het doel was de Confuciustempel, uiteindelijk bereikten we die na heel wat extra lopen.
Ook deze tempel bestond uit een heel complex in een park met tempelpaviljoens met beelden. Één was er gewijd aan de wijsgeer Confucius zelf. Elke tempelhal had een prachtige houten beschilderde plafondcontructie.
Datong heeft veel bezienswaardigheden, maar wij kritische toeristen missen nog duidelijke Engelse informatie. Jarenlang hebben de Chinezen onder Mao zich natuurlijk ook niet hoeven te verdiepen in de wensen van een toerist.
Op weg naar ons hotel deden we nog wat boodschappen, want 's middags start een treinreis van 16 uur.
Dit keer hebben we een softsleeper, dat betekent een vierpersoons slaapcoupé. Dat is een soort eerste klas, dus in de stationshal mochten we in een aparte hoek zitten en als eersten naar het perron. Maar de trein bleek vertraging te hebben. Er werd iets in het Chinees omgeroepen en men ging een stapje achteruit. De vertaalapp geeft dan uitkomst want de trein bleek 10 minuten vertraagd. We zitten samen met Nederlanders in de coupé, dus komen gezellig kletsend de tijd door.
Het landschap is ook niet heel bijzonder, we zien maïsvelden en ook weer een grote kerncentrale.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis