Het is voor de sjiitische Iraniërs op het ogenblik de muharram, een rouwperiode waarin de martelaarsdood van imam Hoessein in het jaar 680 wordt herdacht. Daarom lopen heel veel mensen volledig met zwarte kleren, zowel mannen als vrouwen. Overal hangen zwarte vlaggen aan de gebouwen. We zagen gisteravond op weg naar het hotel ook een optocht van mensen met zwarte kleren waarbij grote zwarte vlaggen gedragen werden. Deze muharram is ook de reden waarom men in deze tijd niet trouwt.
Onze gids kwam vanmorgen dan ook in het zwart in ons hotel. Zijn vrouw kwam mee, zij sprak Frans. Omdat het de vrije vrijdag was (zoals de zondag bij ons) konden we nog niet om 8 uur naar het Saadabad paleiscomplex in de bergen. We gingen eerst naar de Emam Zadeh moskee, een mooie blauw betegelde moskee. Daar is de tombe van Zadeh, de zoon van de 7e imam. Albert ging met de gids naar het mannengedeelte en ik met zijn vrouw naar de vrouwenkant. Schoenen uit en boven over mijn zo goed bedoelde kleren nog een grote doek/chador, niet eens zwart. Alle wanden waren bedekt met spiegeltjes en goud. Er heerste een vredige stemming, vrouwen lazen in de koran, baden of stopten geld bij de tombe.
Daarna liepen we naar de ernaast gelegen Tajrish-bazaar. Ook hier was het rustig en veel winkeltjes waren gesloten. Maar voor ons nog genoeg vruchten, noten en specerijen om te zien. Natuurlijk mochten we van alles proeven: noga met rozenblaadjessmaak en amandelen, dadels gevuld met een walnoot en omhuld met een druivengelei zodat het een lange worst werd, bladerdeegkoekjes, kaneelsnoepjes, een pudding van gemalen tarwe en caramel enz. Natuurlijk zagen we de verse saffraandraadjes liggen en daar werd ook saffraanspray verkocht. Dat spuit men over witte rijst zodat een gedeelte saffraangeel wordt. Tja, men gaat mee met de tijd.
Door de rijke buurt in het noorden van Teheran reden we naar het Alborzgebergte. Dit gebied ligt 600m hoger en zomers is het daar een stuk koeler. Daarom kozen de laatste sjah Mohammed Reza Pahlavi en zijn vrouw Farah Diba deze plek om zomers met hun kinderen te wonen. In het 110 ha grote park liggen 18 paleizen. De gebouwen zijn niet erg oud, ze zijn rond 1930 gebouwd. We bezochten het groene paleis, gebouwd van een zeldzame groengele marmer. Reza sjah bouwde dit paleis en zijn zoon Mohammed liet het versieren. Het was een ontvangstruimte voor de gasten met een flinke hoeveelheid spiegeltjes. Het witte paleis was Europeser en had een chique aankleding. Naast de ingang staan 2 bronzen laarzen. Volgens onze gids van een niet afgemaakt standbeeld maar volgens onze reisgidsen was het een standbeeld van de laatste sjah dat tijdens de revolutie vernietigd is.
Daarna bezochten we het Golestan paleis, het oudste monument in Teheran. Het is door de Kadjarvorsten in de 19e eeuw gebouwd. Het is een brede citadel, mooi versierd met inlegwerk en vijvers met fonteinen ervoor. Helaas staat er vlak achter een oerlelijk groot gebouw, dat er bovenuit steekt. Binnenin zijn prachtige zalen met mooie voorwerpen en ontelbare spiegeltjes op muren en plafonds. Wat een monnikenwerk moet dat geweest zijn om al die spiegeltjes in mozaïek aan te brengen. De foto's laten het duidelijk zien.
Op de terugweg reden we nog naar het Meidan-e Azadi plein waar de Borj-e Azadi, de Poort van de Vrijheid staat. De poort is in 1971 ter gelegenheid van het 2500-jarig bestaan van het Perzische rijk gebouwd. Hier vinden de demonstraties plaats. Bij de Amerikaanse ambassade zijn nog een paar muurschilderingen te zien, waarmee men de arrogantie van Amerika en het westen veroordeelt. Hier vond in 1979 de gijzeling van 52 mensen gedurende 14 maanden plaats.
Natuurlijk heb ik voor jullie één selfie met hoofddoek in een spiegeltjeszaal toegevoegd.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis