Onze chauffeur kwam gisteren keurig vragen of we er bezwaar tegen hadden dat een Oostenrijks meisje vandaag met ons mee zou gaan naar de Kalksteenplateaus. Wij vinden dat juist leuk, dus geen probleem.
We reden de bergen in, een stukje dezelfde weg als we reden naar Songpan. Natuurlijk liepen er langs de kant van de weg weer yaks. We moesten door een 8 km lange tunnel, maar er zat een vrachtwagen in die achteruit naar de ingang reed. De tunnel was gedeeltelijk gesloten door elektriciteitsproblemen. Gelukkig was er een donker zijtunneltje zodat we dit gedeelte konden omzeilen.
Huanglong is een toeristische plaats, maar door de aardbeving van vorig jaar waren er maar heel weinig toeristen. Wij vonden dat natuurlijk niet erg. We zouden een rondwandeling maken, dus toen de gids vroeg of we met de kabelbaan wilden zeiden we natuurlijk dat we zouden wandelen. Het was bewolkt, maar gelukkig droog.
Het was ook echt de moeite waard. We liepen over houten vlonders met alleen maar trappen en naast ons de kalksteenterassen en watervallen in een prachtige natuur. Het deed ons denken aan Pamukkale in Turkije, maar dit is veel uitgestrekter en natuurlijk bewaard gebleven. Huanglong staat sinds 1992 op de lijst van het Wereld Natuur-erfgoed van Unesco en is ontstaan in duizenden jaren geologische evolutie.
Huanglong betekent Gele Draak. De gele terrassen kronkelen over 3,6 km door de vallei naar beneden in de vorm van een draak. De gele travertin is een kalksteen die gevormd wordt door de neerslag van kalk uit water dat afkomstig is uit warme bronnen. Takjes, bladeren en ander materiaal dat in dit water valt en later verteert, veroorzaken de kenmerkende onregelmatige poriën. Er zijn meer dan 3000 terrassen gevuld met water. Ze variëren in kleur van geel, groen, grijs, bruin tot blauw. Dat komt door de mineralen in het water. Het is hier herfst dus we zagen geen bloeiende orchideeën of azalea's maar de herfstkleuren gaven een prachtige kleurcombinatie.
Het was wel een enorme klim naar de 3600 m hoogte via duizenden traptreden. Onderweg stonden een paar huisjes waar je extra zuurstof kon krijgen. Ook liepen verschillende mensen met een zuurstofspuitbus met mondkapje om extra zuurstof in te nemen. Gelukkig hield Albert het goed vol, maar het was een top-inspanning.
De climax was een plateau met kalksteenbekkens in vijf kleuren. Bij dit plateau staat een boeddhistische tempel, het klooster is niet meer in gebruik. In de Kalksteenplateaus staan twee kleine stenen pagodes, vastgegroeid in de kalksteen. Het zijn kleine graftombes uit ongeveer 600 na Chr. Voor we weer terugkeerden pauzeerden we even en kregen van de chauffeur groene thee met een soort oliebol met rode bonenpastei erin.
De foto's geven maar een kleine impressie van dit bijzondere natuurgebied. In werkelijkheid is het nog imposanter.
Aan het einde van de middag waren we terug bij het hotel. We gingen op zoek naar Emma's Kitchen, een restaurant dat in Tripadvisor en Lonely Planet goed beoordeeld werd. We werden steeds een andere kant opgestuurd, ondanks dat ik de Chinese naam had. Tot we drie meisjes tegenkwamen die ons eerst de verkeerde kant op meenamen en toen een taxi aanhielden, luid giechelend en pratend ons erin duwden en zelf ook meegingen. En inderdaad, een paar honderd meter verder in een smal straatje was het restaurant. De meisjes wilden niets weten van betalen en renden gauw lachend weg. Wij konden nog net Xiexiè (bedankt) zeggen.
Het restaurant was heel gezellig met een goed Engels sprekende Emma. Er werden net televisieopnamen gemaakt en van ons als Europese gasten werden de nodige fotoshoots gemaakt. We spraken heel gezellig met de fotograaf die ook voor National Geographic fotografeerde. Hij had twee jaar in Londen gewoond en was erg geïnteresseerd in onze reiservaringen.
Vandaag is het voor de Chinezen het midherfstfeest, de oogst is binnengehaald en er worden maankoekjes gegeten. De Chinezen hebben vrij en het is overal drukker. We deden nog gauw wat boodschappen want morgen zitten we de hele dag in de bus naar Chengdu.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis