Santa Ana is de op één na grootste stad van El Salvador en heeft een aantal van de best bewaarde koloniale gebouwen van het land. Santa Ana is van origine een precolumbiaanse stad. Er zijn oude nederzettingen in het gebied gevonden, die na de uitbarsting van Lake Ilopango rond 250 na Christus werden verlaten. Daarna werd de stad gesticht door de Maya's. De naam van deze eerste nederzetting is onbekend. Nadat de Pipil het gebied rond 1200 veroverden, werd de originele naam vertaald. Dit zou Sihautehuacán zijn, wat 'plek van priesteressen' betekende. Tussen 1530 en 1540 werd de plaats veroverd door de Spanjaarden. In de zogenaamde 'gouden eeuw van de koffie' in El Salvador, was Santa Ana de meest welvarende stad van het land, omdat veel zakenmannen die in de stad woonden belangrijke koffie verwerkingsbedrijven hadden. Tijdens de burgeroorlog van 1980 tot 1992 kwamen er ook in Santa Ana conflicten voor. Hierdoor trokken veel mensen weg uit de stad. Na de oorlog begon in de stad de criminaliteit flink toe te nemen. De criminaliteit kwam vooral van bendes, waarvan de leden vaak illegale immigranten waren die de Verenigde Staten weer uit werden gezet. Tegenwoordig zijn er veel projecten en programma's om de criminaliteit te verminderen. Er staan overal bewakers en elke omheining heeft wel een rol prikkeldraad bovenop liggen. Santa Ana is omgeven door bergen en vulkanen die door veel backpackers worden beklommen. Wij hadden onze vulkaanbeklimming nog in ons geheugen, dus deden dit maar niet.
We liepen vanmorgen eerst naar de oude Kunstacademie, de Escuela de Artes. De school werd vele jaren geleden verlaten en zou gesloopt worden. Dat gebeurde niet en nu is het gebouw een kunstwerk geworden. Volgens internet was het vrij toegankelijk, maar de bewaker zei dat we eerst een toegangsbewijs op het gemeentehuis moesten halen. Dat deden we niet want dan bleven we heen en weer lopen. Vlakbij was er markt, dat trok ons meer. Deze was oneindig groot en verspreid over heel veel straten. Winkeltjes met een kraam op de stoep, maar verder allemaal stalletjes met van alles en nog wat. Er was een overdekt gedeelte met kleine "ateliers", dat is een mooi woord, maar het was niets meer dan een hokje met tafeltje en een ambachtsman. Een ander gedeelte had kleine eettentjes, Aziatisch aandoend. Vrouwtjes met hun schort voor zochten groenten uit en uien werden mooi samengebonden. We doolden er lang rond, want het was gezellig en kleurrijk om te zien.
Het volgende doel was de mooie witte kathedraal Santa Ana. Deze werd oorspronkelijk voltooid in 1575. Tussen 1906 en 1959 werd ze herbouwd nadat ze door een blikseminslag was verwoest. Het is ook het enige gebouw in gotische stijl in heel Midden-Amerika. De binnenkant van de kathedraal is minder indrukwekkend, maar die hebben we niet gezien want hij was wegens restauratie gesloten.
Het lichtgroene Teatro Nacional de Santa Ana ligt aan dit zelfde plein. Het is gebouwd in 1910 en werd in 1982 nationaal monument. Het is de plek waar de elite van de stad samenkwam voor amusement tijdens de economische piek van Santa Ana. Tegenwoordig is het theater nog volledig in gebruik en worden er doorlopend toneelstukken opgevoerd. Helaas was het op maandag gesloten.
Het was 36 graden dus na al dat slenteren lekker afkoelen in het hotel (zwembad).

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis