Aan alles komt een eind, zo ook aan onze vakantie in Iran. Dankzij president Trump vertrekt ons vliegtuig twee uur vroeger, vannacht om even vijf uur. Het vliegtuig van Iran Air mag door een nieuwe sanctie niet meer tanken op Schiphol en maakt nu een tussenstop in Ankara om bij te tanken. Dat alles door de nucleaire opwekkingsfabriek. We zijn er in Natanz langs gereden, in het bergachtig gebied. Natuurlijk werd het complex bewaakt, maar er loopt gewoon een doorgaande weg langs. Alleen hield ik mijn camera toch maar in mijn tas.
Dus vandaag een rustige dag. Heerlijk buiten in de zon ontbijten en daarna wat inkopen doen in de bazaar. Als we daar plaats maken op een bankje voor 2 vrouwen krijgen we meteen een stuk koek aangeboden. Iraniërs willen altijd iets delen, ontzettend hartelijk. Na een warme lunch terug naar het hotel en straks vroeg naar bed want om 24.00 uur moeten we klaar staan voor een rit van ongeveer twee en een half uur naar het vliegveld van Teheran.

Wij kijken terug op een geweldige vakantie in een gastvrij land. Iran is een boeiend land met bergen, steden en woestijn, het grootste gedeelte onbewoond. Daarnaast heeft het een enorme rijkdom in de bodem. Het land heeft naast olie en gas belangrijke mineralen en is vruchtbaar in de valleien. Dankzij de slimme watervoorziening door middel van qanats (en tegenwoordig natuurlijk ook door pompen) komt er zoveel mogelijk water naar de steden en de akkers. We merken dat het land vooruit wil maar alle Amerikaanse sancties hebben grote gevolgen. De Iraniërs zijn door de eeuwen heen altijd bevochten en vaak hebben ze zich moeten aanpassen aan een nieuwe overheerser. Ze stralen een bepaalde gelatenheid uit. Bij de jeugd merken we duidelijk een weerstand tegen het regime. Ze gaan verplicht naar de islamitische school en dragen verplicht de islamitische kleding, maar velen gaan niet naar de moskee en zoeken de grenzen op. Men wil echter geen gewelddadige revolutie. Toch kan dit zo geen generatie meer doorgaan en wij hopen voor het land dat er een vreedzame ommekeer komt.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis