Omdat de weg van Langmusi naar Songpan veel oponthoud door wegwerkzaamheden geeft hebben we gisteren al het klooster bekeken en vertrokken we vanmorgen om 8 uur. Eerst zagen we veel groene heuvels met rondlopende yakken. Wat later werd het uitzicht een grote eindeloze gele grasvlakte. Een eenzaam gebied met hier en daar een tentje met grazende yakken. Na enige tijd kwamen er meer heuvels. We waren erg hoog, boven de boomgrens. De eerste lange tunnel had maar één rijbaan. De chauffeur had daar de vorige keer anderhalf uur moeten wachten om verder te gaan. Maar wij hadden geluk, onze kant mocht rijden.
Na twee uur zagen we in de verte al de lange rij wachtende auto's staan. We hadden pech, een gedeelte was afgesloten en hier staat niet bijtijds een bordje wegomleiding. We stapten uit en ik kon mooi nog wat foto's van yakken maken. Maar de chauffeur en gids moesten vanmiddag dezelfde weg nog een keer terug. Ze zagen een aantal auto's een zandweggetje langs de yakken ingaan en niet terugkomen. Dat was een goed teken, ze durfden de gok te wagen om ook die route te nemen.
Wij vonden het prachtig om buiten de grote weg door dit mooie gebied te hobbelen. We reden door kuilen, door plassen en blubber. Steile weggetjes omhoog wisselden elkaar af met steile naar beneden. Een klein geel autootje met 10 (!) mensen erin strandde, het lag te laag en had te weinig motorvermogen. Onze SUV trok het allemaal uitstekend.
Ondanks de herfst bloeiden er een soort blauwe gentiaan bloemen en een soort gele potentilla. In dit tempo konden we de bloemetjes beter zien.
Zo reden we een uur door de binnenlanden. Met een laatste steile klim omhoog kwamen we weer op de geasfalteerde weg. Daar stond de file dubbeldik ook te wachten. De chauffeur was dik tevreden ook al heeft hij extra poetswerk aan zijn auto.
Om één uur kwamen we in Songpan aan. Hier wordt ook een nieuw traject voor de hogesnelheidstrein aangelegd. Over een paar jaar zal er in dit gebied veel veranderd zijn.
Songpan is een oud plaatsje met een ommuurde binnenstad. Ons idyllische hotel staat binnen de stadsmuren dus we konden gemakkelijk op pad. Vlakbij was een grote markt met heel veel groenten, kruiden, enz. Er woont hier een grote islamitische Chinese gemeenschap. Zij brachten de zilverbewerking mee, dus je hoort regelmatig het hameren van een vakman voor zijn winkeltje. De Tibetaanse vrouwen hebben hun haar wel bedekt maar op een veel mooiere manier dan bij ons. Een losse vierkante doek ligt op hun hoofd met soms een vlecht met een paar grote gele barnstenen kralen er omgeknoopt. De moslima dragen een zwart mutsje met lange zijkanten en de mannen een wit mutsje of wit keppeltje. Op zondagmiddag had iedereen mooie kleren aan, dus we troffen het. Op een terrasje kwamen we aan de praat met een Tibetaanse vrouw en haar kleinzoon. Ik mocht een foto van haar maken en zij mocht foto's zien van ons. Het filmpje van Jake vond de jongen prachtig. We kregen wat supergrote druiven van hen. Wat zijn de mensen hier toch vriendelijk. Omdat het wat begon te regenen liepen we langs de huizen met prachtig houtsnijwerk terug naar ons hotel.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis