Via een tussenstop in Panama zijn we in Guatemala-stad aangekomen.
Wat we er in het donker van zagen is gelijk aan de meeste grote steden: veel verkeer, hoge flatgebouwen, fastfoodketens en autogarages.
Guatemala-stad is voor de toerist niet zo aantrekkelijk daarom werden we meteen naar Antigua gebracht. Dat ligt 45 km verder maar door de drukte deden we er een uur over.
Het is hier 7 uur vroeger dan in Nederland, dus hoogste bedtijd na zo'n extra lange dag.

Antigua is een gezellige plaats, het was vroeger de hoofdstad van Guatemala.
Na de aardbeving in 1773 is de stad gedeeltelijk herbouwd. De Spaanse regering vond de katholieke invloed daar te groot en de politiek besloot de aardbeving te gebruiken om een nieuwe hoofdstad, Guatemala-stad te bouwen met minder kerken en kloosters. Er woonden niet veel mensen toen rijke Duitsers en Amerikanen het ontdekten. Ze kwamen hier naar toe voor o.a. de jade en gingen oude (klooster)complexen restaureren en bewonen. Nu zijn er ook veel hotels gekomen in de oude panden. Vele hebben mooie groene binnentuinen.
Antigua is omringd door 3 vulkanen: de Agua, de Acatenango en de Fuego vulkaan. De Fuego is actief, gemiddeld 6x per uur komt er een rookpluim uit. Heel bijzonder om te zien. Door deze vulkanen heeft Antigua nooit kunnen uitbreiden met grote nieuwbouwwijken en of industrie. Hierdoor en door de grote zichtbare Maya-invloed heeft Unesco in 1997 Antigua op de werelderfgoedlijst gezet. De straten mogen daarom niet geasfalteerd worden en blijven authentiek met hobbelige keien.
We maakten vanmorgen in 3 uur een rondwandeling door de verschillende wijken van Antigua. Een uitstekende gids wist veel van de geschiedenis, de gebouwen en de ruïnes te vertellen.
We proefden meteen de Zuid Amerikaanse sfeer. Vrouwen in kleurrijke kleding die langs de weg zitten en voorwerpen van gekleurde stoffen, sjaals, houten fluiten en stapels hoeden probeerden te verkopen.
De huizen zijn met frisse kleuren gepleisterd. Men kan volgens voorschrift kiezen uit 7 verschillende kleuren.
De Spaanse invloed is overal merkbaar, er zijn veel kerken en kloosters. Het katholieke geloof heeft in het dagelijks leven een belangrijke rol. In deze tijd voor Pasen laat men dat zien door paarse en witte doeken tegen gevels en in de kerken op te hangen. Paars symboliseert de bezinning en boete in de voorbereidingstijd naar Pasen. Wit is de feestkleur. Men loopt de hele dag de kerk in en uit. Sommigen kruipen zelfs op hun knieën door de kerk.
We eindigden de rondwandeling bij een jade bewerkingsfabriekje. De Spanjaarden waren op zoek naar goud en vonden die stenen waardeloos. Maar voor de Maya's was jade een kostbare steen. Zij polijstten met heel veel geduld de stukken steen met gruis van graniet. Jade is een heel harde steen, tegenwoordig slijpt men het met diamant. Jade heeft een mooie groene kleur. De Maya's maakten er beelden, sieraden en dodenmaskers van.
Het is jammer dat we geen Spaans spreken want in een restaurant begrepen we er niet veel van. Helaas spreekt de jeugd ook weinig Engels. Na een drankje vroegen we de menukaart. We bestelden broodjes met ham en toebehoren. Maar de obers zeiden dat we naar de ingang moesten. Dus wij dachten dat we vooraan in het restaurant moesten gaan zitten en we daar de broodjes moesten bestellen. We konden vlees of vis en groenten kiezen en daarna toch weer verwezen naar ons eerste tafeltje. Uiteindelijk kregen we ieder twee maaltijden🤣
Aan het einde van de middag wilden we naar Cerro de la Cruz. Op een hoge heuvel is een toeristisch uitzichtpunt gemaakt en men heeft hier een mooi zicht op de stad. Vooral de zonsondergang zou achter de 3 vulkanen mooi zijn. Na de rondwandeling kozen we lekker makkelijk voor vervoer omhoog met de tuctuc. Inderdaad was er een mooi uitzicht over de stad. Maar er kwamen steeds meer wolken boven de vulkanen dus die mooie zonsondergang konden we schudden. Nog voor het donker werd zijn we via de trappen naar de stad en ons hotel teruggelopen.
Op geen enkele plaats hebben we ons zo veilig gevoeld als hier. Politieagenten met of zonder karabijnen in uniformen die allemaal verschillend zijn. Vooral bij de etenskraampjes stonden ze om de paar meter. Het hotel is ook goed beveiligd. We kunnen ons hotel pas in na aan te bellen en er zijn tralies voor de ramen aan de straatkant. Het zou natuurlijk kunnen betekenen dat ze dit niet voor niets doen, dus we houden onze money-belts maar veilig onder onze kleren.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis