Als je bijna vier weken door Frankrijk wandelt, kun je het, vind ik, niet maken om op hun nationale feestdag, le quatorze juillet, niet meer in Frankrijk te zijn. Na Besançon neem ik deze week dus nog een rustdag, nu in Pontarlier. Of rust? Ik wil feesten met de Fransen want daar is alle reden toe.

Ik vier dat mijn voetreis zo goed gaat, dat ik fit ben en er nog zin in heb.
Ik vier dat ik 1063 km heb afgelegd, door drie landen heb gelopen en dat ik na de feestdag in Pontarlier, Zwitserland zal bereiken.
Ik vier de vrijheid, de gelijkheid en de broederschap met de fromage-eters, want ik ben ook zo dol op kaas!
En ik vier de verjaardag van mijn lief, die de slingers dit keer zelf op moet hangen.

Donderdagavond 13 juli begint het Franse feest met eten, een dj en vuurwerk in een park. Ik ben er bij na een pittige wandeling van 29 km. Gelukkig is het niet heel erg druk. Om 21 uur luiden de kerkklokken en daarna draait de dj wat plaatjes. Tijdens het vuurwerk is de muziek uit, iedereen kijkt in stilte en na afloop wordt er geapplaudisseerd. Ik vecht tegen de slaap en heb het koud (niet zo gek na al dat klimmen en dalen). Het is tijd voor mijn bed in de jeugdherberg.

De 14e juli is er een défilé door het centrum van het leger, de politie, de brandweer en het Rode Kruis en er worden wat lintjes uitgereikt aan mensen die wat bijzonders hebben gedaan voor de gemeenschap. Ik heb het gauw gezien en kijk wat er nog meer te beleven valt op deze feestdag. Niet heel veel, zo blijkt. Er zijn een paar winkels open, ik kan naar een streekmuseum of naar een proeverij van het lokale drankje: Pontarlier Anis.

Maar ik ben te moe voor dat al, want juist op rustdagen wordt vermoeidheid voelbaar. Na een siësta pak ik ‘s middags een terrasje en ga ergens goed eten om me op te laden voor een Zwitsers avontuur. De party in Pontarlier was een mooie afsluiting van het Franse.

—
Dag 41 Foucherans 27 km
Dag 42 Mouthier-Haute-Pierre 25 km
Dag 43 Pontarlier 29 km
Dag 44 Pontarlier Feestdag

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel