Zodra het mooie weer in het weekend van 14 augustus wordt aangekondigd weet ik: ik wil weer wandelen, met de tent in mijn rugzak.

Maar welke route kies ik dan? Waar ben ik nog niet geweest? Ik bekijk diverse wandelsites en stuit op het Veluws Zwerfpad, een streekpad dat in een grote acht over de Veluwe slingert. Ik wil echter geen rondje lopen, loop liever van a naar b. En ik start het liefst van huis, zodat ik vroeg en vrij kan vertrekken. Met een beetje puzzelen maak ik het plan om van Almere naar Apeldoorn te lopen met behulp van diverse gemarkeerde routes en wat stukjes zelf gepland met behulp van een wandelapp. Weer een nieuw experiment, maar leuk om wat anders te proberen.

Vrijdag 13 augustus vertrek ik vanuit huis en ik wil in Zeewolde of Nijkerk een camping pakken. Afhankelijk van het weer en de benen.

Ik loop Almere uit via het Vierbruggenpad, het Cirkelbos en dan de dijk, de ellenlange dijk tot de brug naar Nijkerk. Tussen de Stichtse Brug en de Eemhof geven de windmolens met hun geluid mijn wandelritme aan. ‘Woesj…woesj’. De zon schijnt, de lucht is blauw, maar de dijk is wel behoorlijk eentonig. ‘Woesj…woesj’. Ik kijk wat naar boten en passerende fietsers, verder lijkt het een oneindige dijk. ‘Woesj…woesj’. Ter hoogte van de Eemhof vaart er eens per uur een veerboot naar Bunschoten-Spakenburg. Als ik die weet te halen, kan ik op het oude land mijn tocht vervolgen. Maar ik mis hem net. Hij vaart letterlijk voor mijn neus weg. Ik kan een uur wachten of 6 km dijk extra lopen. De zon schijnt, de lucht is blauw, ik loop lekker dus ik kies voor het lopen. Geen windmolens meer op dit stuk dijk, maar de brug naar Nijkerk in zicht. Ik verhoog mijn tempo: stiefeltime!
Voor de brug passeer ik al enkele campings en bij elke camping overweeg ik mijn tent op te zetten. Maar de zon schijnt, de lucht is blauw en ik loop zo lekker!
Eenmaal de brug naar Nijkerk over, loop ik een rotstuk langs een grote weg en industrieterrein. Toch heb ik een glimlach op mijn gezicht van oor tot oor. Wat een heerlijke dag!
Ik strand op boerencamping Coterlet, aan de rand van Nijkerk. Het is 17.00 uur en ik heb 35 km afgelegd. Een flinke etappe. Na een douche, goed eten en een bak thee kruip ik in mijn tent. Helaas slaap ik slecht. Elk uur word ik wakker van de kou en krampen. Gelukkig kraait om half 6 de haan van boerencamping Coterlet op 50 cm afstand vanaf mijn linkeroor: ,Kukeleku!’ Ik ben blij dat ik eruit mag voor de volgende etappe: LAW het Zuiderzeepad tot aan Putten en daar het Veluws Zwerfpad op. Tot aan? Sja, totdat de benen niet meer gaan.

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel