In het ANWB-routeboekje van de Oude Bondswandelweg Amsterdam-Arnhem dat in 1914 uitgegeven werd, stonden ‘eenige wenken die bij een voetreis in acht moeten worden genomen’. Over schoeisel bijvoorbeeld:

‘Dit moet goed ingeloopen zijn, van stevige zolen voorzien, goed sluitend om de wreef, doch van voren breed, zodat de teenen ruimte hebben. Hiervan hangt zeer veel af; de kleinste verwonding aan den voet door drukken of schuren van het schoeisel, is in staat de geheele voetreis te bederven. Vele voetreizigers zijn gewoon de voeten ‘s morgens en ‘s avonds met brandewijn of anderen alcohol te wasschen.’

Nou, alcohol giet ik na een lange dagmarsch gewoon naar binnen! Vooral een koud biertje smaakt me dan best!
Maar wat de schoenen betreft, ben ik het volledig met de wenken eens.

We zijn inmiddels wel een eeuw verder en qua wandelschoen is de keuze reuze. Mijn nieuwe schoenen zijn bijvoorbeeld een stuk lichter dan het paar dat vorig weekend overleden is. Dat paar had ik gekocht om naar Rome te lopen, en om naar Rome te lopen moet je bergen over. Ik verwacht het komende jaar in Nederland te blijven stappen, dus ik kan met lichtere schoenen af. Toen ik vorig jaar bij de Bever werkte, heb ik deze al gepast. Ze sluiten goed aan bij de wreef en zijn van voren lekker breed zodat mijn tenen ruimte hebben. 😉 Toch is het nodig schoenen in te lopen. Het materiaal wordt soepeler en gaat naar jouw voeten zitten. Ook is het handig om uit te vinden welke sok het lekkerste zit in combinatie met het materiaal van de schoen. En wat is de beste veterstriktechniek? (Ooit bij nagedacht wat een verschil het kan maken of je van onder naar boven, van boven naar onder of nog een andere techniek gebruikt?)

Mijn nieuwe schoenen hebben een binnenvoering van leer. Met mijn merinowollen sokken heb ik dan weinig kans op blaren. Vandaag tijdens het lopen merkte ik wel dat de inlegzool die bij aankoop van de schoen er standaard in zit, mij onvoldoende steun geeft en bovendien hete voetzolen veroorzaakt. Voordat ik mijn oude schoenen in de kliko gooi, zal ik mijn Sidas-zolen eruit halen om die in mijn nieuwe schoenen te gebruiken. Dat was dus mijn les vandaag bij deze eerste wandeling op het pad naar Arnhem.

De route kwam vrijwel overeen met de eerste etappe van het Floris V-pad, dat ik in januari liep. Toch was het prima om nog eens te lopen, want weet je wat ik heb ontdekt? Ik heb ontdekt dat ik steeds hetzelfde denk bij het zien van bepaalde markante dingen op de route. En dat ik dan denk: dit heb ik al eerder gedacht. Een déjà vu van gedachten, ik noem het: een déjà pensé.
In Weesp heb ik de trein terug naar huis gepakt. Het was slechts 14 km, voor mij een halve etappe. Voordeel is dat ik dit op mijn vrije vrijdagmiddag kan doen. Volgende week, op Goede Vrijdag: Weesp - Hilversum! (20 km, via Nigtevecht, Ankeveense Plassen, ‘s Graveland)

Iemand zin om mee te gaan?

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel