Omdat ik gisteravond lekker vroeg mijn tent in was gekropen, mijn bed beter geprepareerd had en mijn blaar er voor de helft af was gevallen, heb ik een goede nacht gemaakt.

De route loopt vandaag vrijwel gelijk aan een Pieterpad-etappe dus ik weet wat me te wachten staat: bos en heide, bijna volledig onverhard. Ik merk wel dat het zondag is en dat ik niet meer in het doodstille Groningen ben: er zijn aardig wat andere recreanten. Vooral mountainbikers en wielrenners. In de middag meer wandelaars.
De route is zo mooi dat ik mijn tijd neem. Ik houd pauzes op mooie plekken en maak een ommetje naar het centrum van Zuidlaren om boodschappen te doen. Gelukkig is daar op zondag de supermarkt open.
Toen ik het Pieterpad liep, sliep ik in een hotel in Zuidlaren. Ik was te moe om het dorp te zien. Vandaag zie ik er meer van.

Met mijn rugzak gevuld met eten vervolg ik de route. Het is minder warm dan gisteren en het waait wat. Zolang ik blijf lopen, is het lekker. Wel houd ik kort pauze bij een vennetje. Na een bammetje met kaas loop ik weer door. Andere wandelaars die ik tegenkom vragen soms naar mijn tocht, of naar het gewicht van mijn rugzak. Dat is blijkbaar interessant.
Ik geniet vooral van de paarse heideplanten op het Ballooërveld. Het is een aantal kilometer ploegen door mul zand, maar ook daar geniet ik van. Vooral omdat ik weet wat me te wachten staat. Als ik Rolde inloop, weet ik waar ik de bus naar Assen moet pakken, waardoor ik nog een terrasje kan pakken voor mijn lange treinreis naar huis.

Harrie Jekkers zong eens in een theatershow: ‘Zo mooi wordt het nooit meer, want na de allereerste keer, smaakt het alleen nog maar naar meer.’
Deels is dat natuurlijk zo, nieuwe ervaringen zijn leuk, maar er zit ook schoonheid in herhaling. Nederland is heel veelzijdig en in elk jaargetijde weer anders. En als je iets voor een tweede of meerdere keer doet, zoals ik dit weekend veelal reeds belopen paden bewandelde, neem je herinneringen en ervaring mee waardoor je dingen anders en intenser beleeft. Zo mooi wordt het dus wel weer!

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel