Zo lang heb ik uitgekeken naar deze dag! De 50ste! Ben ik nu op de helft? Dat weet ik niet helemaal zeker. Dat staat thuis op mijn computer. En er kan nog zoveel gebeuren waardoor het anders loopt. Maar dat ik nu 50 dagen onderweg ben, is in ieder geval weer een mijlpaal. En wat voor één, want vandaag tikte ik het Drielandenpunt aan. Geen bijzonder ding en veel te veel families met rennende en gillende kinderen, dus na het tikkie en een selfie was ik snel weer weg. De afdaling daarna, naar Vaals toe, was pittig. Voor het eerst deze tocht zeurden mijn knieën. De hele dag was eigenlijk wel zwaar. De beklimmingen en afdalingen waren grillig en de paden niet altijd even makkelijk begaanbaar. Ik heb ook over omgevallen bomen moeten klimmen en dat is met zo’n grote rugzak best een klus. Vergeleken met vandaag was gisteren een eitje. Toen liep ik Maastricht uit langs de Maas en werd de route pas heuvelachtig na Eijsden. Ik had superbenen en heb 30 km afgelegd. Waarom stoppen als die benen maar gaan en gaan? Het weer is weer ideaal en de omgeving is werkelijk adembenemend mooi!

Vanaf Maastricht volg ik het streekpad met de naam ‘Krijtlandpad’ die een ronde maakt in het uiterste zuiden van Zuid-Limburg en dan weer eindigt in Maastricht. Ik had vanuit Maastricht direct het Pieterpad op kunnen gaan, maar ik wil meer van Limburg zien dus ik zal ter hoogte van Valkenburg (op de terugweg van het rondje streekpad) het Pieterpad opgaan, op weg naar het noorden.

En dan nu het vlaaienmysterie, dat me nu enkele dagen bezighoudt. Jullie zullen vast echte zorgen hebben, maar als je zo’n lange wandeltocht maakt, kun je je heel druk gaan maken over vlaai!
Ik houd namelijk van vlaai. Kersen-, abrikozen-, rijste- of kruimelvlaai, het maakt me niet uit. Als ik pauzeer tijdens een wandeling, gaat het er allemaal prima in en ik loop er fantastisch op! En omdat de kilo’s eraf vliegen (ik moet nu echt een riem gaan aanschaffen), kan ik het ook wel gebruiken, ik wil elke dag een stuk vlaai, maar er is een probleem. Elke keer als ik bij een café kom en cappuccino met vlaai bestel, is de bakker nog niet geweest. Dit is me al meerdere keren overkomen en ik vraag me af wat er misgaat:

Ben ik te vroeg? Ik probeer het tussen half 10 en 10 uur, een prima koffietijd lijkt me.
Drinken Limburgers koffie op een ander tijdstip? Of eten ze wat anders bij de koffie? Eten ze vlaai op een ander tijdstip?
Of slapen Limburgse bakkers uit? Begint de dag hier later? Valt Limburg in een andere tijdzone en ben ik de enige die dat niet weet?

Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer vragen ik heb. Ik heb zoveel vragen, maar geen antwoorden. En ik kan de vragen wel stellen aan de mensen op het terras, maar ik versta de antwoorden niet. Het is alsof ik in het buitenland ben. Ik begrijp de taal en gebruiken niet, maar ik verwonder me en ik geniet, al is het vooralsnog zonder vlaai.
Als iemand mij kan uitleggen wat de Limburgse gebruiken rondom vlaai zijn, kan ik misschien wat beter integreren hier. En meer vlaai eten, want ik heb nog maar twee stukken op en ik ben al een week in Limburg!

Ter verduidelijking: ik ben al dagen aan het piekeren over dit vlaaienmysterie. Ik kan aan niks anders denken. Ik wil ook weten hoeveel soorten vlaai er zijn, en is het mogelijk in de week die ik nog door Limburg loop, van elk soort er één te proeven? Moet ik om 11 uur koffie gaan drinken? Is dat het simpele antwoord?

(Voor de rest gaat alles goed met me hoor 😉)

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel