Op de camping in Montfort ben ik tot laat wakker gehouden door dronken lui die harde muziek draaiden en dat overstemden. Moet kunnen op een camping, maar is niet fijn voor de rondtrekkende wandelaar. Desondanks loop ik die dag lekker en zet mijn tent na een kleine 30 km op op camping Aan de grens bij Swalmen. Ik word rondgeleid door de eigenaresse en ze stelt me een plaats tussen de caravans voor, dichtbij het sanitair, of, bovenin het bos. Ik kies voor het laatste. De grond is daar wat bobbelig en hard, maar het is een stuk vrijer staan dan hutjemutje tussen het caravangrut. Om de haringen in de grond te krijgen heb ik wel een hamer nodig. Ik vraag dat aan drie mannen die iets verder in het bos staan. Een hamer hebben ze niet. Wel een bijl. En met de achterkant van de bijl lukt het ook. Als de tent staat, krijg ik een kop thee van de heren aangeboden en we kletsen wat. Ze vragen hoe ik het met eten doe enzo. Vandaag heb ik geen boodschappen gedaan, dus ik kan naar het eetcafé aan de overkant van de straat of ik eet een zak Adventure Food (mijn noodrantsoen). Als ik na een douche bij het eetcafé kom, blijkt één dame de toko te draaien dus het schiet allemaal niet op. De drie mannen hebben er een biertje gedronken en zeggen terwijl ik opsta om terug naar de camping te gaan, dat ze misschien wel voor me koken. Een biertje hebben ze in ieder geval wel voor me. Terug bij de tent haal ik wat spullen binnen want er komt een flinke bui aan. Dan komen de drie mannen eraan en krijg ik een La Chouffe-biertje. Op het moment dat het eten klaar is, begint de bui. Gelukkig hebben de heren een zeiltje gespannen, dus we evacueren en eten onder het zeil. Na het eten is de bui snel voorbij, wordt het kampvuur aangemaakt en drinken we nog één biertje. Nog ééntje dan. Iets later dan gebruikelijk zoek ik mijn tentje op. Het was een gezellige avond. De volgende ochtend stinkt alleen wel alles naar kampvuur...

Van Swalmen naar Velden vond ik niet zo’n bijzondere etappe. Er zaten een paar mooie stukjes bij, maar ik liep grotendeels over asfalt en het was best rechttoe rechtaan. Ik passeer Venlo en heb sjans van een junkie. Gezellige stad, haije!
Ik zet mijn tent op in Velden, ten noorden van Venlo, op een camping aan het Pieterpad. Als ie staat, loop ik nog even naar de boerderijwinkel aan de overkant. En net op tijd, want een minuut later zouden ze sluiten. Meestal douche ik eerst. Ik heb dus gewoon weer ontzettend veel mazzel.
Die avond kruip ik er vroeg in. Morgen wordt een leuke dag!

Want ik loop slechts 14 km naar Swolgen, zet mijn tent op en kom net uit de douche als mijn vriendinnen zijn gearriveerd. We gaan naar een van de twee eetcafés die Swolgen rijk is en borrelen daar de hele middag. Wat ontzettend ouderwets gezellig! Dan weet je wel wat je mist. Maar ik heb er enorm van genoten. Ik ben er zelfs van door een stoel heen gezakt (dus ik ben nog niet zo licht als een veertje). Dank voor jullie komst lieverds 😘!

Op de campings is te merken dat het hoogseizoen voorbij is. Het wordt rustiger en rustiger. Komende maand zal ik veel tussen de Wimmen vertoeven, als die er nog zijn, want het wordt ook steeds kouder. Ik ben benieuwd hoe ik het allemaal ga ervaren. Beetje bij beetje begin ik meer naar huis te verlangen, maar ik wil dit mooie avontuur ook nog aangaan en afmaken zolang mijn lijf dit zo goed volhoudt. Mentale dipjes moet ik maar doorstaan.

En als dat even niet lukt, is er gelukkig weer de Tour de France. Lekker vanaf 14 uur de radio aan om de laatste kilometers mee door te lopen. Stoempen, doorkachelen en afzien in mijn eigen Tour de Pays-Bas!

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel