Hoe was jullie weekend?

Het mijne was helemaal het einde! Ik heb na het vorderen van een kasteel, een prinsessenbehandeling in een hotel en het veroveren van enkele forten, het einde van het Floris-V-pad bereikt. Daar, in Bergen op Zoom bereikten mijn schoenen ook hun einde. Na 1800 km trouwe dienst, zal ik afscheid moeten nemen van mijn stevige betrouwbare metgezellen. 🥲

Maar elk einde is een nieuw begin. Met nieuwe schoenen en een nieuwe route gaat me dat wel lukken. Genoeg mooie paden om nog te bewandelen. Ik weet alleen niet of ik volgende maand alweer ga. Want weet je wat het is? Ik ben het zat om in een gure noordoostelijke wind een enigszins beschut plekje te zoeken voor een plas met de billen bloot. Ik ben het zat om in de anonimiteit van een hotel te verblijven.
Ik wil overdag het comfort van open horeca: een terras en toilet en een boerenomelet als lunch. Die krentenbol op een picknickbank komt me ook mijn neus uit.
En ‘s nachts wil ik slapen in mijn tent en bij een nachtelijk toiletbezoek verrast worden door een schitterende sterrenhemel, ik wil me in mijn slaapzak wurmen met een fleecedekentje en ‘s ochtends wakker worden met beestjes in mijn tent. Ik wil praatjes maken met campingeigenaren, medewandelaars en alle Wimmen van de wereld.
Ik wil een einde aan al die vreselijk verstikkende coronamaatregelen.

Maar ik heb geduld. En alles staat klaar! Ik heb alweer een tent aangeschaft en mijn nieuwe schoenen ben ik aan het inlopen. Zodra ik denk dat ik weer aan de wandel kan op mijn manier, zal ik gaan. Voor nu heb ik genoten van drie zonovergoten wandelweekenden op het Floris-V-pad. In 8 wandeldagen liep ik 245 km. Dat is niet niks. Het volgende pad wordt misschien geen LAW (Lange Afstand Wandelpad), maar het oudste wandelpad van Nederland. Rara: wie het weet, mag het zeggen!

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel