Nou, dit was me het weekje wel! Mijn 10de week was een feestweek. Waar ik vorige week de hele week zo goed als alleen was, had ik deze week visite, visite en nog eens visite. Tussendoor heb ik gelukkig nog wel kunnen wandelen.

Van het natuurkampeerterrein in Henxel naar Rekken 31 km. Een flink eind. En meteen een confrontatie met een nieuw probleem dat zich voordoet: beperkte inkoopmogelijkheden.
Ik had er namelijk op gerekend boodschappen te doen bij de campingwinkel bij aankomst. Maar het is laagseizoen dus er stond alleen nog een rol keukenpapier.
Ik kon kiezen: noodrantsoen of teruglopen naar de grens met Duitsland waar twee horecagelegenheden zaten. Ik koos voor dat laatste. Nog wat kilometers extra. Aldaar had ik weer een keuze: aan Duitse zijde de gaststätte zonder terras waar je een mondkap moet dragen bij binnenkomst en toiletgang, of, aan Nederlandse zijde, 50 meter ernaast, een caféterras. Ik koos weer voor het laatste. Ze hadden geen echte menukaart maar ze waren bereid een uitsmijter voor me te maken. Halleluja na al die kilometers! En met een biertje erbij in de zon was het een fantastische maaltijd! Toen de ober me daarna nog een ijscoupe aansmeerde, was mijn geluk compleet. Het komt altijd allemaal wel weer goed.

Dinsdag kwamen er vrienden langs in Haaksbergen, waar we geluncht en geborreld hebben. In de ochtend had ik 21 km afgelegd in een kleine 4 uur. Lekker doorgestapt omdat ik zo’n zin in de borrel had, maar de volgende nacht heb ik flink last gehad. Mijn voetzolen brandden, mijn hielen deden pijn. Zo erg dat ik wat pijnstillers genomen heb. Daarna heb ik nog even geslapen. En wonderwel liep ik de volgende dag bijna pijnvrij naar Losser: 29 km.
Op die camping was een zeer gezellig ingerichte slechtweervoorziening: een blokhut met fauteuils, tv, koelkast, waterkoker en thee voor gemeenschappelijk gebruik. Ik mocht een fiets lenen om boodschappen te doen en ik kon de finish van de Tour zien. Helaas begon het wel te regenen toen ik mijn was had gedaan, dus ook dat heb ik maar in die blokhut opgehangen. Ik eigende het mezelf helemaal toe, maar andere campinggasten zaten droog in eigen caravan of camper.

De volgende dag (donderdag) kreeg ik weer bezoek van vrienden. Dit keer in Ootmarsum. Ik heb niet te hard gelopen en we hebben een super gezellige middag en avond gehad.
Vol verlangen kruip ik in mijn tent: de volgende dag zal ik Paul weer zien.

Daar moet ik dan nog wel wat kilometers voor lopen. Voornamelijk door Duits boerenland. Gelukkig loop ik vanaf Ootmarsum eerst door een mooi natuurgebied, dus al met al is het een mooie route in prima wandelweer. Ik wil in ieder geval Esche bereiken, maar als ik daar al bijna ben laat Paul weten dat ze (hij en mijn schoonouders) vertraagd zijn. Ik besluit door te lopen naar Hoogstede, een wat grotere plaats verderop. Als ik dan toch nog moet wachten, kan ik daar misschien een terras opzoeken. Uiteindelijk loop ik 35 km en word vrijwel direct bij aankomst in Hoogstede opgehaald. We verblijven twee nachten in een hotel in Schoonebeek.

We gaan bij het hotel direct aan de borrel, want zij hebben in de file gestaan en ik heb trek na het lopen. Daarna regel ik bij het personeel dat ik een was mag draaien. De ober die me de wasmachine aanwijst in de krochten van het hotel, staat erop mijn was op te hangen als het wasje klaar is. Ik vind het een beetje raar dat hij mijn onderbroeken en bh’tjes straks uithangt, maar vooruit, mijn was is in ieder geval weer gedaan. Na het avondeten regel ik dat ik ook nog mijn slaapzak mag wassen. En ik zie dat mijn was keurig is opgehangen. Het is al bijna droog.

Die zaterdag wil ik wel gewoon de etappe lopen van Hoogstede naar Schoonebeek, het stuk wat ik gisteren in de auto heb gesmokkeld. De wandelroute is zo’n 20 kilometer en met alleen een dagrugzakje heb ik dat vrij snel gelopen. Na het ontbijt word ik afgezet in Hoogstede, exact waar ik gisteren ben opgepikt. Terug in Schoonebeek breng ik met Paul de middag en avond door. We hebben een bad op onze hotelkamer dus daar maken we gebruik van en we kijken een spannende tourfinish. Daarna gaan we wat eten in het dorp en sluiten de dag af met een neut met de ouwelui op het terras.
Wat ben ik ontzettend verwend dit weekend en eigenlijk de hele week! Al die borrels, de gezelligheid, dat iedereen die kilometers in de auto gaat zitten om mij te zien en aan te moedigen. Ik waardeer het enorm! Dank jullie wel!

En ondertussen heb ik De Achterhoek en Twente al achter me liggen en ben ik na een stukje door Duitsland in Drenthe aangekomen.
Ik ben door tegemoetkomende wandelaars al gewaarschuwd: in het noorden zijn er minder campings en minder supermarkten. Ik zal vooral qua eten slimmer moeten zijn, maar ik heb vertrouwen dat het wel goed gaat komen. Nu eerst maar weer al dat gezelschap ontwennen. Weer alleen op pad, richting wad. Zin in!

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel