De nacht in de tent was fris. En krap. Na een aantal keer wakker te zijn geworden, van de kou en rusteloze benen, vind ik het rond half zeven genoeg. Ik ga eruit, pak mijn spullen in en ga weer op pad. Vanuit het stadspark ben ik vrij snel weer op de route van het Pieterpad. Ik loop Groningen in zuidelijke richting uit en merk al gauw dat ik kilometers koude wind tegen zal hebben. Ik heb meerdere lagen kleding aan, maar omdat ik het vannacht al koud had, lijk ik het niet warm te krijgen. Mijn handen zijn rood, bijna paars. De huid in mijn gezicht is ruw, schraal. Ik heb er voor vertrek een laag vaseline op gesmeerd, waardoor mijn gezicht behoorlijk glimt. Het lijkt niet te helpen tegen de snijdende wind. Om me heen zie ik jonge en oude Groningers hardlopen, fietsen en roeien. Geharde bikkels!
In Haren tref ik een restauratie waar ik cappuccino en een punt appeltaart nuttig. Ik zit er tegen de verwarming aangekropen, maar krijg het maar niet warm. Daar besluit ik dat ik vandaag een korte etappe loop. Zuidlaren wordt de eindbestemming. 21 km in totaal, waarvan ik er in Haren al 9 km van heb gehad. Ik check meteen mijn accomodatielijst en boek een hotelkamer.
Dat geeft rust in mijn hoofd. De route vervolg ik en ik kan met het vooruitzicht straks in een hotel te slapen meer genieten van het lopen. De route wordt steeds mooier, al wil de zon maar niet doorkomen. Rond 14 uur ben ik in Zuidlaren, het dorp van waaruit Berend Botje volgens het kinderliedje met zijn scheepje vertrok. Het is een verrassend leuk dorp met genoeg voorzieningen en horecagelegenheden. Ik pak eerst wat rust en een warme douche in mijn hotelkamer om vervolgens het dorp verder te verkennen en ergens een hapje te eten. Het bevalt me hier zo goed, ik snap niet dat Berend Botje nooit weerom is gekeerd. Er staat wel een standbeeld van hem in het dorp (zie foto).

Aantal km vandaag: 21
Totaal aantal km Pieterpad: 52

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel