Dank jullie wel allemaal voor het warme welkom in Almere, jullie reacties hier in mijn blog, de appjes, de bezoekjes, de logeeradressen, de cadeautjes, de liefde. Speciale dank aan mijn lieverd thuis, die mij de tijd en ruimte heeft gegeven om op pad te gaan. En aan Yoko, die me gelukkig niet vergeten is.

Ik ben thuis en een fantastische ervaring rijker. Ik ben moe van de laatste zware week, dus pak wat dagen om tot rust te komen, op te ruimen en plannen te maken.
Ik zal op zoek naar werk gaan, tips en suggesties zijn welkom. Ik zal ook plannen maken voor nieuwe wandelavonturen. Ik ga niet direct weer op pad, en ook niet meer zo lang, maar het is heerlijk om te doen. Het geeft een bijzonder gevoel van vrijheid om met een tent te voet op pad te zijn. Niet te weten waar je ‘s avonds slaapt. Mensen te ontmoeten en daar binnen no time een bijzondere tijd mee te beleven, in de vorm van een goed gesprek, het delen van een maaltijd of borrel, of spontaan mee in de slappe lach te schieten. Door Nederland lopen en ontdekken hoe gevarieerd het landschap is. Hoe verschillend mensen zijn op zo’n klein grondgebied. Hoe de coronamaatregelen overal anders worden geïnterpreteerd en hoe die interpretatie ook veranderde in de loop der tijd. Het is zo veel.

En ergens ben ik ook terug bij af, ik ben Toos Werkeloos in coronatijd. Maar door mijn tocht voel ik me goed en barst ik van de ideeën die ik verder zal moeten onderzoeken.
Ik ben onderweg, zelfs nu ik weer thuis ben. Dat is een heerlijk gevoel.

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel