Dinsdag 7 juli
Na een ontbijt met Gods zegen wandel ik naar het Centraal Station van Amsterdam om daar de veerpont naar Noord te pakken. Als ik aankom, moet ik van een geel gehesd meneertje snel opstappen want de pont gaat vertrekken. Ik mompel nog: “Maar ik heb mijn mondkapje nog niet op”. “Opschieten!” zegt de meneer. Dat is dus precies wat ik vandaag niet wil. Ik sta op de pont, zwaai Amsterdam uit en besluit het rustig aan te doen. Na 14 km houd ik het voor gezien bij camping De Badhoeve, net voorbij Durgerdam. De zon schijnt, mijn tent staat mooi en ik gun mezelf een witbiertje op het terras. Ondertussen zie ik dat het aankomende nacht flink gaat regenen, dus het wordt ongetwijfeld een natte tent. Laat ik maar extra genieten van het biertje en dan vroeg mijn bed induiken.

Woensdag 8 juli
Ik kan vertellen hoe gruwelijk geregend het heeft, maar naar omstandigheden heb ik redelijk geslapen. Ik lag er wel extreem vroeg in: 19 uur en daardoor was ik om 2 uur echt wakker-wakker. Maar het regende nog. Een uur later was het droog en heb ik snel mijn biezen gepakt. Om 3.40 uur verliet ik in het pikkedonker de camping.
Het eerste uur was droog, maar de rest van de ochtend heeft de gemeente waar ik nu doorwaadde haar naam waargemaakt: Waterland. Wat kwam me er toch een bakkus water op het land! En op mij en op mijn tas! Veel te vroeg kwam ik aan in Monnickendam. Om 7 uur zijn er nog geen café’s open en o, wat had ik zin in een kop koffie! Ik heb een korte break gehouden in het ontwakende centrumpje van Monnickendam. Ik kon mijn water bijvullen bij een openbare tap naast de VVV. Daar besloot ik om vandaag door te lopen tot camping Strandbad Edam. Nog best een eind, maar...ze hebben nog een trekkershut beschikbaar en raad eens voor wie die is?! Vind dat ik best 10 km meer kan lopen (dan van tevoren bedacht) om in een droge ruimte te overnachten! En in die laatste 10 km valt de regen reuze mee. Ik loop over een dijk vol met schapen, hun diarree en een karkas van een lammetje, voordat ik een verlaten Volendam passeer. Geen toerist te bekennen. Enkel wat oude mannetjes die op een hele eigenaardige manier Nederlands praten. Na Volendam is het stuk richting Edam toch nog even pittig, maar om 11.15 uur ben ik in mijn blauwe trekkershut. Eigenlijk pas vanaf 14 uur beschikbaar, maar de schoonmaak is al klaar dus ‘u heeft geluk mevrouw.’ Bam! Mag gewoon na 33 km! Lekker op tijd om mijn tent te drogen te hangen, een was te doen en natuurlijk zelf een heerlijk lange douche te nemen. Nog niet genoeg water gehad vandaag 😉

Geschreven door Tjam-aan-de-wandel