Nog een keer de fietskaart gepakt (een uitstekend cadeau trouwens) en deze keer een route uitgezet die noordwaarts ging. Onze bungalow lieten wij weer achter in de goede handen van Wies en gingen op pad. De beloofde windkracht twee was nog niet gearriveerd dus het was weer flink aantrappen. Het leek wel of het ongewild de kerkeroute werd. 'sHeer Abtskerke, Sinoulskerke, 'sHeer Arendskerke leidden ons naar Wilhelminadorp. Vandaar wilden langs het water naar Wolphaarsdijk rijden en dan weer terug naar het Zuiden naar het bungalowpark. Bij Wilhelminadorp kwamen Martien en Jan op het idee om het water over te steken en aan de andere kant langs het water naar Kortgene te gaan en daar het veer naar Wolphaarsdijk te nemen. Zo gezegd, zo gedaan: het was vijf kilometer ploeteren tegen de wind in: je zag niemand wat achteraf niet zo verwonderlijk was, want toen we bij Kortgene kwamen was er geen veer te zien. Na het aangegeven tel.nr. gebeld te hebben kregen we te horen dat de veerman alleen maar grote groepen ophaalde. Weer zaten we op een terras van een gesloten cafe aan de jachthaven met ons noodrantsoen. We hadden net moed geschept om dan maar weer 5 km. terug te fietsen en dan weer 5km. aan de andere kant van het water naar Wolphaarsdijk te fietsen toen er nog een paar Duitsers arriveerden die ook naar de overkant wilden. Na nogmaals bellen kwam de veerman ons toch ophalen. Wij blij: we hoefden niet hetzelfde stuk nog een keer te fietsen en fietsten vol enthousiasme van het veer af om in Wolphaarsdijk iets te gaan eten. Dat was een zeer troosteloos plaatsje waar bijna alle huizen te koop stonden. Na nog een eind door gefietst te zijn kwamen we bij het dorp met de vrolijke naam "Eindewege". Weer geen eetgelegenheid, maar wel een supermarkt ,met warme bakker. Deze keer werd het worstebrood met multivitaminen drank op een bankje in de zon. Tjeh, je moet wat. Vandaar ging het boven over de dijk weer naar Heinkenszand, waar Wies met de koffie op ons wachtte: heerlijk.

Geschreven door MenM