Alweer een droge dag.
Wij hebben heerlijk gefietst (gelukkig allemaal verharde fietspaden). Er waren weinig andere fietsers, dus het was lekker rustig. Op een gegeven ogenblik kwamen wij bij kamp Westerbork in de buurt en zijn daar even afgestapt. Nadat we weer terug waren in Westerbork zelf, vonden Guus en Anne een cafe waar wij ons wel thuis voelden.
Zit je in Drenthe en dan hangt er boven je hoofd een schilderij van de Trappisten!
Wij hebben ons hier tegoed gedaan aan verschillende borrelhapjes.
Dit om een bodempje te hebben voor het diner. Dat ging er toch nog goed in.
Geschreven door MenM