Aangezien het monumentenweekend was, dachten wij eens het een en ander te gaan bezichtigen. Dat was een misrekening. We hadden natuurlijk kunnen weten dat de Zeeuwen de zondagsrust nog streng handhaven: zij hebben dus een kort monumentenweekend nl. de zaterdag. Aangezien er nergens iets te doen was hebben we de fietskaart maar weer genomen en zijn weer een flinke tocht gaan maken. Men heeft het altijd over het Zeeuwse vlakke land, maar fietsend vond ik het toch niet zo vlak: na verloop van tijd voel je toch goed je kuiten en knieen van dijk op, dijk af. Bovendien was er nergens iets open om koffie te drinken, dus zijn we maar ergens op een verlaten terras aan ons noodrantsoen begonnen. Toen wij er even zaten werd het dorp opgeschrikt door een groep motorrijders, die duidelijk ook naar een plek om wat te gebruiken zochten. Ze zagen ons zitten en zetten de motoren weg om ons "gezelschap" te komen houden. Wij zijn toen maar vertrokken voor dat ze er achter kwamen dat het cafe gesloten was. De tegenstelling kwam na honderd meter: de bevolking kwam in zondagse kledij met hoeden ( van kleuter tot en met bejaarde) uit de kerk. Hoe die ontmoeting afgelopen is weet ik niet, wij fietsten verder.

Geschreven door MenM