We hebben er een verkwikkend nachtje op zitten waneer we zo rond 6u30 de gordijnen open trekken. De zon moet Siem Reap nog zijn kleurtjes geven. Het is bovendien zaterdag en ook hier schakelt het leven dan een tandje terug. We gaan rustig door het ochtendritueeel, wetende dat we een rustig voormiddagje hebben om in te pakken. Inpakken inderdaad, want vandaag laten we dit tropische wereldje achter ons om morgen in de vroegte onze winter in de heimat terug te vinden.

Om 12u vertrekken we, met pak en zak, naar het Butterfly Pea restaurant voor een laatste flinke portie inheems voedsel. Twee uurtjes later rijdt onze bus ons vlotjes de stad uit om ons 48 km verder af te zetten aan de mooie nieuwe luchthaven van Siem Reap.

Niet veel drukte hier op de luchthaven. Het inchecken verloopt heel vlot en 16u40 exact laten we met onze Boeing 737-8 Cambodja achter ons. Om 19u15 komen de Singaporese lichtjes in zicht en een half uurtje later staan we aan de grond. Alles netjes op tijd.

Mijn schat en ik haasten ons naar Terminal 3 – de terminal waar we in transit blijven tot onze vlucht naar Brussel vertrekt. Haasten inderdaad, want we hebben een missie: een Macbook laptop recupereren! Bij aankomst hier in Singapore op 19 januari was ik die hier kwijtgespeeld. Vanuit Vietnam heb ik toen een ‘Lost report’ naar Changi airport gestuurd. Via ex-DEME collega Daniel Kong, die in Singapore woont, heb ik nog bijkomende steun gezocht en ... jawel.... op 20 januari kreeg ik al bericht dat ze in Singapore mijn laptop hadden gevonden. Zucht van verlichting toen al, maar toch nog veel onzekerheid want ik was helemaal niet zeker dat het mijn laptop was die ze gevonden hadden. Telefonisch heb ik vanuit Cambodja met Changi airport kunnen afspreken dat wij de laptop zouden oppikken bij de Centrale Infodesk van Terminal 3 voor onze terugvlucht naar Brussel.

Wij vandaag dus naar die infodesk. Enige formaliteiten vervullen, identiteit checken en van die toestanden en ..... ta daaaaaaaa daar kwam mijn laptop tevoorschijn. Ongelooflijk!!! O happy day!!!! Het moet gezegd dat deze zaak in Singapore uiterst efficiënt is afgehandeld. Chapeau! Enfin.. ik kan dus weer lustig tokkelen op mijn keyboard..En ... een heel mooie afsluiter van onze reis.

Iets voor middernacht boarden we via Gate B1 en om 00u10 lokale tijd trekt onze Airbus 350 zijn wielen in. We zijn vertrokken voor een vlucht van 11.400 km naar Brussel.

We hebben 14 volle dagen geproefd van Zuid-Oost Azië en stapten daarbij in de sporen van goede vrienden Jacky en Mijo, die ons een jaartje geleden voorgingen. We zijn even onze winter ontvlucht voor enig lente-, zomer- en tropengevoel. We hebben het luidruchtige van Hanoi en het broeierige bruisen van Ho Chi Minh city meegemaakt. We zagen twee Vietnamese grootsteden, volledig beheerst door het scooterverkeer. We hebben zowel in Vietnam als in Combodja een kleurrijk volk gezien en er immer zachte, beleefde en vriendelijke mensen gezien en ontmoet. Hun zachte innemende begroeting pakt je eigenlijk meteen in.

We hebben kunnen vaststellen dat de godsdienst, vooral het Boeddhisme, de bevolking nog steeds sterk beïnvloedt. Vooral de richtlijn “eerst geven om dan te kunnen ontvangen” zorgt voor veel positivisme en openheid bij een bevolking die het niet breed heeft. De kloof tussen de basis en de superrijken is immers gigantisch. 17% van de bevolking in Cambodja verdient minder dan 3 USD per dag...

We hebben in Vietnam een volk gezien dat getekend is door meer dan 1000 jaar oorlogen, vanwege zijn strategische ligging in het Oosten. In Cambodja zagen we mensen die nog steeds hun wonden likken na het moorddadige schrikbewind van Pol Pot in de jaren ’70.

We hebben de schitterende sporen gezien van 1000 jaar Viet- en Khmercultuur, met Chinese, Thai en in Cambodja vooral Indische invloeden. Het Boeddhisme blijkt zijn wortels in het Hinduïsme te hebben, vooral door de eeuwenoude handelstoutes tussen india en Cambodja.

We hebben tempels en pagodes gezien zonder einde, elk met een rijke geschiedenis. Onvoorstelbaar hoe een in wezen arm volk zoveel moeite en centen overhad om deze magische structuren te bouwen.

We zijn ondergedompeld in de Aziatische keuken en weten nu dat het niet echt ons ding is. Te veel koriander en sojatoestanden, die de grote verscheidenheid, die er wel is, nogal afvlakken. Van het grote en diverse aanbod van tropisch fruit hebben we des te meer genoten.

We hebben enorm genoten van de wereldwonderen waar we zowel bij het begin als op het einde van onze reis kennis mochten meemaken: de fantastische natuur in Ha Long Bay en de machtige Angkor tempels.

We zijn weer een weelde aan ervaringen en indrukken rijker.

Geschreven door Hubertengratienne.op.avontuur