Het is weer even geleden dat we nog transcontinentaal vlogen. Sterker nog, richting het Verre Oosten trokken we nog nooit om er een paar weken rond te trekken. Om een of andere reden vonden we dat nooit aantrekkelijk genoeg. Een mens moet dan in zijn 75ste levensjaar zijn om toch nog die stap te zetten... En jawel, we kijken ernaar uit om ook deze nieuwe horizont te verkennen. Welke avonturen wachten ons tijdens een 17-daagse onderdompeling in de rijke Aziatische cultuur, in een steeds wisselend en divers decor, in het oosterse leven en de religies van ‘de gele mens’.

We zoeken de lente op in de uiterst drukke metropool die de Vietnamese hoofdstad Hanoi is. We trekken naar het wereldwonder dat Ha Long Bay is en dat een paar jaar geleden nog het decor van “De Mol” was. Diep in het tropische Vietnamese zuiden vinden we nadien het bruisende Ho Chi Minh city (Saigon). Daarna maken we de doorsteek naar een van de armen van de onmetelijke Mekong Delta, de rijstschuur van Zuid-Oost Azië, om er aan boord te gaan van de “Marguerite”, die ons stapje voor stapje doorheen Khmer territory tot Kampong Cham brengt. Ten slotte moeten de tempels van Angkor Wat in Siem Reap apotheose en tegelijk sluitstuk worden. We hopen dat de monumentale sporen van de rijke Khmercultuur ons zullen betoveren. Heel veel dus om naar uit te kijken.

Zullen we sporen vinden van de Franse schrijfster Marguerite Duras (zie de naam van onze cruiseboot)? Zij bracht een stukje van haar jeugd door aan de Mekong rivier. Van de landschappen die zij beschrijft in haar succesroman L’ Amant zullen we zeker kunnen proeven. En wat met de sporen van de schrijver Graham Greene, die in het Continental Hotel in Saigon zijn roman ‘The quiet American’ schreef? Hoe vaak zullen we tijdens onze maaltijden met stokjes worstelen? Hoeveel Nguyens zullen we tegen het lijf lopen? Naar verluid zouden 40% van de Vietnamezen Nguyen heten, naar de laatste koninklijke dynastie van het gebied. Worden we bekeerd door het boeddhisme, het confucianisme of het taoïsme?? Misschien blijven we wel voor altijd helemaal “zen”.... Who knows...

Helemaal zen zijn we zeker nog niet wanneer een vermaledijde wekker ons om 5u20 uit onze bedstee rukt. Koffers krijgen een laatste grondige check. Het huis krijgt een laatste rondgang met check op veiligheid en om 7u stappen we met veel goesting in het luchthavenbusje voor de eerste jump naar Zaventem. Alles geeft een verlaten indruk op deze koude mistige zaterdagochtend. We maken een lusje tot in Melsele en pikken er Nadine en Hugo, onze compagnons van vele reizen ondertussen, op. Een vrolijke trip wordt het! Dat weten we nu al!

Ietsje na de klok van achten staan we onder het grote bord met alle vluchtdata in de grote vertrekhal van Brussels Airport. Even wat formaliteiten bij de vriendelijke Knack-dame die ons begroet en we kunnen naar de incheckbalie. Terwijl onze koffers naar de ingewanden van de luchthaven doorstoten zoeken wij in terminal B gate 15B op, waar onze Airbus 350 van Singapore Airlines al staat te blinken.

Alles verloopt netjes op tijd. We boarden om 10u45 en drie kwartier later komt onze ‘grote vogel’ in beweging. Om 11u45 zijn we ‘air borne’. Brussel glijdt achter ons weg terwijl we de wolken opzoeken. C’est parti!

Geschreven door Hubertengratienne.op.avontuur