Vandaag nemen we afscheid van onze M/V Marguerite. Na Vietnam zit nu het tweede luik - de cruise op de Mekong rivier erop. We hebben 447 km op de rivier gevaren. We maken met de bus de oversteek naar Siem Reap, waar we met Angkor Wat de apotheose van de reis zouden moeten beleven.
Om 4u45, onzalig vroeg, zijn we uit de veren. Dat wordt zeker nog dommelen straks op de bus. Een laatste fijn ontbijt aan boord en om 7u laten we Kampong Cham en de mighty Mekong achter ons. Voor het laatst zien we de zon goud strooien over het water. We gaan in noordwestelijke richting de N71 op. We rijden door een vlak agrarisch landschap. Palmbomen en loofbomen wisselen elkaar af. Ook bananan-, rubber, tapioca en cashewnotenplantages schieten ons voorbij.
W e zitten allen met mondmaskers op de bus. Se dert een paar dagen hadden we zieken aan boord. Er vielen steeds meer gaten in het restaurant…
In Cha al Trach, na anderhalf uur’ strekken we even de benen bij een benzinestation. We zi en dat de benzine hier 1,25 usd/l kost. In de buurt van de prijzen bij ons, maar de levensstandaard ligt hier toch een stuk lager…
Iets voorbij 9u zien we aan beide zijden van de weg de aanmaak van Boeddhabeelden in alle mogelijke afmetingen. Dat leeft hier heel erg! Hier en daar zien we ook speciaal ingerichte vogelhuizen waar zwaluwen hun nesten maken, die heel duur aan de Chinezen worden verkocht voor consumptie.
Om 9u30 zitten we in de laatste rechte lijn naar Siem Reap. We rijden parallel met het grote Tonle Sapmeer’ het meer waar de Tonle Sap rivier ontspringt waar we in de buurt van Phnom Penh op hebben gevaren.
Om 11u stoppen we bij de Naga bridge, de brug met de Naga met negen hoofden. Dit is de langste van 22 bruggen die hier in de 13de eeuw in zandsteen zijn gebouwd. Hij is 86m lang, 16 m breed en 10 m diep en loopt over de Kampong Krey rivier.
Eens de brug voorbij rijden we nog 60 km tot Siem Reap, het kloppende (toeristische) hart tussen Angkor Wat en de Tonle Sap rivier. Siem Reap betekent letterlijk 'De nederlaag van Siam (Thailand)' en verwijst inderdaad naar de overwinning van de Khmer op de Thai terug in de verre geschiedenis. Siem Reap is de hoofdstad van de gelijknamige provincie, die meer dan een miljoen inwoners telt. Geen enkel gebouw in Siem Reap mag hoger dan 65 m zijn, de hoogte van Angkor Wat.
We rijden Siem Reap binnen via een grote centrale hoofdweg met een middenberm die gevuld staat met heerlijk bloeiende lotusstruiken. Niet de lotusbloem is hier de nationale bloem, maar de rumduolbloem.
Om 12u30 bereiken we het hotel Sokha Angkor Resort. Een vijfsterrenjoekel alweer.
Na de lunch in het hotel vertrekken we met onze nieuwe gids Chantha naar onze eerste afspraak in deze streek: de floating villages en paalwoningen nabij het Tonle Sapmeer. We rijden onvermijdelijk een aantal tempels voorbij. Siem Reap telt er meer dan 300.
Na.45 minuutjes rijden bereiken we het meer, waar de Tonle Saprivier ontspringt. Tonle betekent 'vers water' n dat is ook nodig voor de 900 vissersfamilies die hier in het plaatsje Kampong Phluk in drie gemeenschappen samenleven op paalwoningen en in drijvende huisjes. De mensen leven van de visvangst, maar ook van de rijstteelt en er zijn zelfs krokodil farms (zoetwaterkrokodillen). De paalwoningen zijn een noodzaak om zich te verdedigen tegen het wassende water in het regenseizoen (het meer groeit dan tot een oppervlakte van 10.000 km2 !!), maar ook voor het verluchten van de woningen en om zich te beveiligen tegen wilde dieren (tijgers, cobrars, e.d.).
We gaan rond 16u aan boord van een toeristenbootje in bedenkelijke staat om via een ondiep meanderend stroompje naar het meer te varen. We zijn in een mierennest van bootjes terechtgekomen. We komen ze in alle soorten en groottes tegen, het ene al in ergere staat dan het andere. En slingeren maar tussen al dat verkeer door. Onwaarschijnlijk! Ondertussen kijken we ons de ogen uit op de woningen die op een veelheid van soms relatief dunne houten stelten tot op hoogte van meer dan 10 m zijn gebouwd. Mannen, vrouwen en kinderen wemelen daartussen. Wat een gemeenschap!! Een primitieve gemeenschap met een navelstreng naar het meer, dat meer dan 850 vissoorten bevat.
Iets na 17u rijden we terug naar Siem Reap, gedeeltelijk over onverharde wegen: een avontuur voor onze bus.
De dag wordt afgesloten met een dinner in een lokaal restaurant. Tijdens het eten voelt bibi rare dingen in de buik.... De aanzet tot een vervelend nachtje en daaropvolgende dag in bed....
Geschreven door Hubertengratienne.op.avontuur