Glorie halleluja!! De zon lacht ons toe wanneer we om 10u het hotel verlaten. 20° C en een heerlijk zacht windje dat ons toewuift. We dalen via het Centraal Station af tot aan de waterkant. Een kleine aarzeling om onder een kluwen van bruggen door te geraken en hop we staan voor het Stadshuset, de City Hall van Stockholm, een van de meest iconische gebouwen van Zweden, pal aan het water. We staan op het zuidoostelijkste puntje van het eiland Kungsholmen.

We staan voor een monumentaal complex, opgetrokken met 8 miljoen rode indrukwekkende bakstenen van 7 kg elk. Een onmisbaar herkenningspunt van de stad Stockholm (en van Zweden in zijn geheel) is de 106 m hoge vierkante toren met op de top een klokkentoren en de 3 kronen, het nationale wapen van Zweden. We herinneren ons heel even dat het oorspronkelijke koninklijk paleis ook “De drie kronen” heette.

Stadshuset werd gebouwd tussen 1911 en 1923 in de stijl van de Zweedse nationale romantiek, met ook duidelijke hints naar de renaissance en de Zweedse barok. Naast zijn functie als zetel van het stadsbestuur trekt het stadhuis van Stockholm elk jaar internationale aandacht, vooral omdat hier het banket ter gelegenheid van de toekenning van de Nobelprijzen plaatsvindt.

We gaan eerst even kuieren in de zonovergoten gebouwbrede plantsoenen aan het water. Hiervoor moesten we onder Venetiaanse bogen door stappen. We krijgen een instant gevoel dat we in de buurt van het San Marcoplein staan en uitkijken over het Canal Grande. We gaan ei zo na op zoek naar de Pont des Soupirs.

We zijn hier niet alleen... We zijn onderdeel van een gedreven toeristenkudde met vooral een Japanse inslag. Heel Tokyo is op bezoek in Stockholm.... Zouden hier weer een paar cruiseschepen zijn uitgeschud??

Om 11u worden we met een paarse sticker ingedeeld bij een flinke groep die gids Chris meekrijgt. Via de grote event hall bereiken we langs een monumentale trap de Council Chamber waar de 130 leden van de gemeenteraad elke drie weken vergaderen. Via de ovale ‘huwelijkskamer’ bereiken we vervolgens de Blue Room, waar de fameuze Nobelprijsbanketten worden gehouden. We gaan redelijk onder de indruk door naar de Gouden Zaal, de pièce de résistance van deze City Hall. 18 miljoen glazen en vergulde mozaïektegeltjes bekleden de wanden en beelden allerlei fragmenten uit van de Zweedse geschiedenis. We vallen bijna achterom! Dit is ongelooflijk knap en ingenieus gedaan. Zo mooi!! Via de Blue Room komen we terug op ons startpunt. We leren nog dat hier in een knappe plafondstructuur een van de grootste Scandinavische orgels is ondergebracht. 10.000 orgelpijpen kunnen al eens een pakske muziek door de kamer blazen.....

We testen vervolgens nog even onze fysiek met het beklimmen van een eindeloze reeks trappen om het klokkenplatform van de city halltoren te bereiken. De beloning voor ons ijver doorzetten is een magistraal 360° zicht over Stockholm. Ogen te kort hier om het allemaal goed te capteren.

Zeer voldaan laten we de Stadshuset achter ons en nemen we in de buurt van het Centraal Station tram 7 naar de ons ondertussen welbekende Diurgarden. We zoeken de buurt van het Abba museum op en genieten van een lichte lunch op het terras van het Kunsthallen etablissement.

Om 16u gaan we voor een stevige onderdompeling in het Abba-bad. Geen Zweden, en zeker geen Stockholm zonder Abba! Waterloo blaast ons als intro al helemaal van onze sokken: flashback naar 1974... where and when it all started. Knappe videomontages met heel veel vaart en flitsende muziek catapulteren ons terug naar “de fleur van ons leven”. De ene Abba-hit na de andere wordt ons om de oren geslingerd terwijl we duizend-en-één artefacts bewonderen die deel uitgemaakt hebben van het fantastische Abba-avontuur. We zijn zodanig overdonderd da we na anderhalf uur een beetje beduusd het museum verlaten. Wat was dat!! Deze flashback heeft ons compleet ingepakt!! Effe bekomen met een goed glas in de hand!

Met “thank you for the music” in onze oren nemen we Lijn 7 terug naar de City. We gaan even bekomen in ons Freys hotel en zoeken om 19u het DiWine Italiaanse restaurant op voor de laatste hap van de dag. De combinatie van een vrijdagavond en het volle toeristische seizoen zorgt voor een ongewone drukte om en rond ons. De warmte van deze schitterende zomerdag stelt ons systeem op de proef. De nabijheid van een hete pizza-oven is de klap op de vuurpijl. We hebben ons al comfortabeler gevoeld aan een dinnertafel....

Terug in ons hotel moeten we absoluut niet gewiegd worden. Morpheus mept ons in ons hoofdkussen en stuurt ons groggy naar dromenland. Op naar de volgende!

Geschreven door Hubertengratienne.op.avontuur