De oranje gloed van de zon tussen de gordijnen door kondigt een nieuwe dag aan. Het is 6u45. Even piepen op het zonnedek. Zalig zacht temperatuurtje. De zon geeft strelende kracht. Net op dit moment komt onze Marguerite los van de kade. Het zachte stadsrumoer vervaagt in de achtergrond. De Cambodjaanse vlag strekt zich en wuift ons de dag in. De laatste pagodes van Phnom Penh verdwijnen achter het staal en het beton dat aan de Mekongoevers is opgetrokken. Sampans dobberen kleurrijk tegen de oevers. Vissers zoeken een vroege vangst op hun gammele bootjes. We zijn op weg naar Angkor Ban. We zijn vooral ook vertrokken voor een rustige dag ‘going with the flow’.

Iedereen happy aan het ontbijt. Geanimeerd worden er zelfs al ambitieuze plannen gemaakt voor toekomstige projecten….inclusief voorverkenningen…

Het zalige nietsdoen aan boord doet deugd. Even geen info binnenpompen is best ok. Om 15 u zijn we weer 60 km stroomopwaarts opgeklommen. Onze Marguerite gooit de meertouwen uit bij het dorp Angkor Ban. Geen toeristische hub dit, zeker niet. Maar authentiek wel. Een kleine twee uurtjes moeten ons de gelegenheid geven om het plattelandsleven in afgelegen gebieden te verkennen. Onder de Khmer Rouges is dit dorp als opslagplaats gebruikt. Daardoor zijn meer dan honderd jaar oude huizen hier bewaard gebleven. Ze zijn op palen gebouwd, enerzijds als bescherming tegen de Mekong en anderzijds om ze op natuurlijke wijze te verluchten.

We zien eerst en vooral een pagode in Khmerstijl gebouwd en omringd door een school en stupa’s. Op onze rondgang zien we o.a. een school, een marktje, een ambachtelijke katoenweverij en krijgen we een inkijk in een van de woningen. Zelfs een sprinkhanenkwekerij komt aan bod.

Net voor vijven zijn we weer aan boord. Een half uurtje later geeft onze gids Sarun nog een uiteenzetting over Cambodja in het algemeen.
Ondertussen luidt een schitterende zonsondergang boven de Mekong de Chinese oudejaarsnacht in.

Na het ondertussen klassieke diner vergast de bemanning van onze Marguerite ons op een vijftal leuke performances. Voor hen wellicht de inleiding tot een lange oudejaarsnacht. Alhoewel…het schip moet verder natuurlijk…

Geschreven door Hubertengratienne.op.avontuur