Om 7u zijn worden we wakker in onze gigantische kamer. Badkamer apart, toilet apart, jacuzzi apart. Twee kingsize bedden. We hebben elk in een bed geslapen en we moeten hard roepen om elkaar goedemorgen te wensen.. Voor ons een wandvullend schuifraam. Het is ook voor het eerst dat we in een slaapkamer een gepijld bord zien “Salida/Exit”. We schuiven het gordijn open en zien de zon schijnen op een prachtig houten terras. Rap dat raam helemaal open en… silencio total! Alhoewel, de natuur zorgt voor een minifluitconcertje. Voor ons ligt, netjes ingeplant tussen de bomen, een grote ondiepe vijver met kristalhelder water waarin flink wat vissen zorgen voor een kleurenspel. De zon heeft net de laatste wolken weggeperst. Een ideale ochtend om afscheid te nemen van een land dat ons geïntrigeerd en bekoord heeft. We hebben een complete onderdompeling meegemaakt in vele eeuwen cultuur en evolutie. We hebben een vriendelijk en zeer kleurrijk volk ontmoet dat economisch uit het dal opklimt. Veel mensen hebben het niet breed, maar ze leven tevreden en zien er niet ongelukkig uit. We hebben, op een enkele uitzondering na, geen bedelaars gezien. We zijn danig onder de indruk gekomen van het schitterende natuurdecor waarin we hier hebben mogen rondlopen. We vatten zeer voldaan de terugtocht richting Europa aan.

Manolito heeft al van heel vroeg in de ochtend whatsapp berichtjes horen binnenkomen: jawel hij doet er vandaag een jaartje bij en start de laatste rit op tram zes. Hij zal het ook geweten hebben, want tijdens het ontbijt komt het personeel “cumpleaños feliz” zingen, begeleid door de andere ontbijtgasten. Hij moet een kaarsje uitblazen op een chocoladegebakje met de tekst “Happy birthday Hubert”. Een heel leuk moment. De hele groep komt hem feliciteren. Diego en Paloma geven hem een fotokaartje met daarop een lama met de tekst “I am pretty”. Tja.. je zou voor minder blinken…

Om 10u15 zet onze chauffeur Jezús onze bus in de juiste richting voor een uurtje rijden tot in Cusco. Op de bus klinkt nogmaals “happy birthday” en de groep biedt ook nog een ondertekend Machu Micchukaartje aan en een schitterende rode “Peru” sweater. Mooier kan niet! Een ontroerend moment.

Diego komt nog even via de micro de nodige afspraken maken voor de uitwisseling van foto’s en voor een reüniedag ergens in juni volgend jaar. Daarna maken we onze derde en finale quiz mee. Het winnend koppel haalt 9,5 op 10. Wij stranden op 9/10.

We vallen nog even stil om de kleine Q’enko site te bezoeken.Q’enko betekent ‘’labyrint”. Een vluggertje weliswaar, dit bezoek, dat we in een goed kwartier afwerken. We krijgen toch een vrij goed overzicht over deze ‘offerplaats’. Centraal staat een enorme granietrots met daarop ingekerfde zigzagkanalen. De Inka’s offerden aan Inti boven op de rots lama’s en lieten het bloed via die kanalen naar een centrale pond lopen, waar het terug aan Moeder Aarde werd geschonken. We dalen even af naar een brede uitgehouwen scheur in de rots en zien o.a. de nis waar men een mummie heeft gevonden en een altaar dat als slachtbank diende.

Terug de bus op en klaar voor de afdaling naar de luchthaven. We krijgen een laatste magistrale blik over Cusco met o.a. zijn prachtig regenboogstadium. (Daar kunnen ze in Zult-Waregem een punt aan zuigen!).

Om 14u45 verlaten we zwevend deze mooie plaats om een uurtje later in Lima te landen. We kijken nog even goed naar de blauwe lucht en de zon die zo lang in deze ‘winter’ ons deel zijn geweest want… de Gurúa wacht ons op….
En ja dat blijkt helemaal te kloppen. Omstreeks 16u wordt buiten alles wit. We naderen Lima en enkele minuten later hebben we weer het melkwit boven ons.

We hebben ruimschoots de tijd om alle formaliteiten voor onze vlucht naar Amsterdam en per extensie Brussel te vervullen. We hebben zeker nog de tijd om de nodige bubbels op te zoeken om te klinken op het succes van deze fantastische reis en.. of course Manolito’s verjaardag.

Om 19u30 gaan we aan boord van KLM’s 777-300 vliegtuig. Het is tijd om onze klokken bij te stellen en weer in West-Europese tijd te gaan denken. Geeft een kleine shock uiteraard want… het is daar al volop nacht…. Het zal snel 4 augustus zijn, datum waarop we weer back to normal in het leven in Shepherd Street stappen.

Geschreven door Hubertengratienne.op.avontuur