Wij gingen het vandaag even iets rustiger aan doen na het vele reizen van afgelopen week.

Aan het eind van de ochtend zijn wij richting Como gegaan om eerst eens een kijkje te nemen bij Villa Olmo. Een oude villa met een openbaar park aan de rand van het Comomeer. Het was een aardig en leuk park met zwembad incusief strand aan het meer.
Deze villa was niet zo spectaculair als Villa Carlotta maar was wel de moeite waard.
Bij de ingang van het park belanden wij nog net in een oldtimer show van Italiaanse auto's.

Het was ondertussen half een geworden dus tijd voor een hapje en een drankje op een terras bij de villa met uitzicht op Como en het meer.
Na de lunch met af en toe lawaai van op stijgende watervliegtuigen (deze worden als taxi gebruikt op dit meer) en een bezichtiging van de villa besloten wij nog maar even naar het centrum van Como te gaan.
Het was druk in verband met een muziek festival door de hele stad en aan de de boulevard was een markt. We hadden de auto na wat omzwervingen geparkeerd in een garage aan een andere kant van het centrum.
Deze kant van de stad bleek veel gezelligere dan het eerder deze week bezochte deel van Como. De straatjes waren smal en gezellig afgewisseld met pleinen en veel terrassen. Het is warm en benauwd vandaag dus eerst maar een terrasje pakken op een gezellig plein waar veel te doen was. Muziek, straatartiesten, clowns, veel toeristen en dagjes mensen.

Via allerlei straatjes gaan we weer richting boulevard waar het druk is door de markt maar ook door de vele boten die hier hun passagiers in de stad lozen. Langs de jachthaven naar de markt waar heel veel kramen waren met sieraden, snuisterijen en lekkernijen. De markt stond in een soort parkje wat langs de boulevard liep. Ook kon je van hieruit een lange dam op in het Comomeer.

Mijn oog viel bij een van de kramen op de vele soorten Cannoli die daar verkocht werden. Ik vroeg aan Marja of zij dat lustte. Wat is dat was haar antwoord. Ik zei zoet met een soort koekdeeg er omheen. Laten we er een meenemen. Ik wees er een aan en de verkoper begon deze netjes in te pakken. Wat kost dat vroeg Marja, ik betaal niet meer dan 2 euro fluisterde ze mij toe!
Marja had haar knip al in de hand en telde haar laatste muntjes. De verkoper kwam terug met een prachtig pakje met daarin de Cannoli. How much vroeg Marja in haar beste Italiaans. 5 euro zei de verkoper. Wat.....nee dat kan niet riep Marja. Ik zei dat dat wel zou kunnen.
Na bekomen te zijn van de schok bekeek zij haar knip nogmaals en vroeg aan de verkoper, die nog aan het bijkomen was van Marja haar reactie, kan ik pinnen!

Moe en voldaan zijn wij de auto weer gaan opzoeken en naar huis gereden.
's Avond bij de koffie hebben wij de Cannoli heerlijk op gegeten en Marja moest bekennen dat dit wel heel erg lekker was.

Geschreven door Vrieling.reis