Marja wilde heel graag met een kabelbaan de Mottarone berg op die hemelsbreed een kilometer of 4 achter ons appartement lag.
Tevens was er bovenop een rodelbaan die zij heel graag wilde doen.
We kon naar boven met een kabelbaan die zijn station had beneden in Stresa bij de boten verhuur. Deze kabelbaan bestond uit twee delen met een tussen station.
Omdat ondergetekende geen held is zonder een voet op vaste bodem en het gegeven dat wij in ons appartement al halverwege waren heb ik Marja weten om te praten om het eerste gedeelte, tot het tussen station, met de auto af te leggen.

Onderweg langs de leukste, mooiste en smalste weggetjes waar "hemelsbreed" geen waarde bleek te hebben, kwamen wij langs een Alpen tuin "Alpine Gardino" genaamd.
Hier werd in een prachtig park op grote hoogte, waar je tevens uitzichten had op diverse meren in de omtrek, zo'n beetje alle alpen flora verzamelt en tentoongesteld tot edelweiss aan toe.
Nadat wij een uurtje in dit park genoten van de uitzichten en planten vervolgden wij de rit richting het tussen station. Dit bleek een paar honderd meter verderop te liggen waar wij de auto makkelijk kwijt konden.
Na een fronsende blik omhoog langs de kabels van de baan van mij, besloot Marja om maar vast kaartjes te gaan halen. Er was geen weg meer terug dus in de cabine dan maar. Zolang ik omhoog keek en niet naar beneden ging alles prima en was het een mooie rit.

Boven gekomen kon je alle kanten op wandelen of mountainbiken, er was een restaurant met terras en een rodelbaan. Helaas kwamen wij erachter dat je om te rodelen eerst met een stoeltjeslift omhoog moest, daar kaartjes moest kopen, naar beneden moest rodelen, in je rodel slee weer omhoog gesleept moest worden waarna je weer met de stoeltjeslift naar beneden kon. Mijn interesse was al verloren gegaan bij de stoeltjeslift.
Marja wilde dit graag gaan doen dus is in de stoeltjeslift gesprongen en ik ben na een korte wandeling heerlijk in de schaduw op het terras van een heerlijk kopje koffie gaan genieten tot Marja klaar was met rodelen.
Na nog wat rondgelopen te hebben weer terug met de kabelbaan naar de auto en naar het appartement.

In de namiddag besloten wij, als afscheid van deze schitterende omgeving, met een boot naar Isola Superiore (Pescatore) te gaan. Dit keer kostte de reis 7,50 euro p.p. maar het was, waarschijnlijk omdat het al wat later was, en weer een privé boot voor ons alleen. Bij aankomst rond kwart over 4 liet de schipper ons weten dat de laatste boot naar Stresa om half 6 vertrok en dat wij die niet moesten missen.

Ook dit eiland dat zijn tweede naam, Isola Superiore, wel degelijk verdiende, was weer schitterend en sfeervol. Veel hotels, terrassen steegjes en pittoreske winkeltjes.
Tot onze verbazing liepen wij bij een prachtig plaatselijk kerkje tegen een straatmuzikant aan die ons een persoonlijke liefdes serenade bracht op zijn cello en met zijn stem.

Om half 6 weer een privé boottocht terug naar Stresa waar wij, voor de laatste keer, op onze favoriete locatie van een heerlijk diner genoten alvorens we weer omhoog reden en heerlijk hebben geslapen.

Geschreven door Vrieling.reis