Vandaag gaan we met de trein terug naar Cinque Terre om precies te zijn naar de dorpen Corniglia en Vernazza.

Maar eerst even een kleine kanttekening van een minder leuke vakantie ervaring!
Wij kampten nl. vanaf dag 3 met jeuk van wat wij eerst dachten, muggen beten. Wij hadden er echter zoveel dat dit niet waar kon zijn. Na intern telefoon overleg met het thuisfront konden het weleens bedwantsen zijn, gezien eerdere ervaringen binnen de familie. Dit hield echter wel in dat alle kleding en beddengoed gewassen diende te worden en er zalf moest komen! Dus vandaag ook naar de apotheek.

De auto bij het station in Levanto geparkeerd en kaartjes gekocht voor de trein.
Op het perron was het al behoorlijk warm en het werd inderdaad weer heet vandaag. Eenmaal in de trein bleek deze airco te hebben en dat was heerlijk. Na een ritje van 20 minuten stonden wij op het station van Corniglia.

Wat ik nog niet verteld had was dat Corniglia het moeilijks bereikbare dorp van Cinque Terre is. Het ligt nl. boven op een rots! Naast het station liep een wandelpad richting een gigantische trap die al zigzaggend tegen de rots aanlag. Van het dorp nog geen teken. Vol goede moed aan de klim begonnen kwamen wij mensen van allerlei pluimage tegen die elk voor zich deze rots op hun eigen, vaak speciale manier, beklommen.
Na de trap die wij in etappes bestegen vanwege enerzijds vermoeidheid en anderzijds om prachtige foto's te maken van het uitzicht, zagen wij de eerste tekenen van huizen. Via nog enkele stijl omhoog lopende smalle straatjes bereikten wij het centrum van Corniglia.

Het was een knus dorpje met leuke straatjes, steegjes, winkeltjes en fenomenale uitzichten.
Na onze zware beklimming eerst maar weer eens de inwendige mens verzorgd op een pittoresk terras onder een parasol aan de voet van een plaatselijke kerk.
Toen we na een tijd alles wel hadden gezien klauterden wij weer langs dezelfde rotshelling af naar het station om met de trein naar Vernazzo te gaan.

Eenmaal in Vernazza was de temperatuur dusdanig opgelopen dat Marja besloot om een duik in de zee te nemen bij de plaatselijke baai. Deze baai ligt in dit (alweer) kleine dorp midden in het centrum. Er was veel animo voor het zwemmen en de mensen die daar geen behoefte aan hadden, zoals ondergetekende, verkozen de verkoeling van een terras, ijssalon of schaduw. Dit alles is in ruime mate aanwezig rondom de baai.
Terwijl Marja een stekje zocht om zich te verkleden en het ruime sop koos, bestelde ik een fles ijskoud water en nam plaats op een bankje in de schaduw tegenover de baai om af te koelen en foto's te maken.

Na een klein uurtje weer terug naar het station met een stop bij een plaatselijke ijssalon (ja, we zitten tenslotte in Italië) en jawel, een apotheker. (het pukkel c.q. bult verhaal wordt vervolgt).
Bij het station liet de trein niet lang op zich wachten en nadat we de auto weer gevonden hadden in Levanto terug naar het appartement voor een rust uurtje.

's Avonds met de auto naar het plaatsje Bonassola iets boven Levanto in een prachtige baai aan zee. Hier op het terras van een strandtent heerlijk spaghetti pesto en een vleesschotel gegeten. Na afloop in het dorp uiteraard een ijsje gegeten. Dit was tevens ons afscheid van Cinque Terre en omgeving wat wederom een heel fijn en warm weerzien was.

Geschreven door Vrieling.reis