(Vandaag is het 22 graden)

Het belooft vandaag een mooie, heldere en warme dag te worden. Dat was reden te meer om een wens uit te laten komen.
We gaan een "Zahnradbahn" tocht maken in de Zuid-Duitse Alpen. En wel in Brannenburg waar de "Welsteiner Bahn" is gevestigd. Deze passeerden wij eerder in de week al op weg naar Salzburg en na enig ge-google moest dit hem maar worden.

Het was ongeveer 45 km van ons appartement via de autobaan richting Rosenheim/München. Bij aankomst was het kwik al opgelopen tot 26 graden. Er was ook een goede parkplatz en gingen kaartjes halen. De treinen vertrokken elk heel uur omhoog en elke 5 minuten voor hele uur naar beneden.
Onze trein vertrok om 12 uur. Deze tandradtrein rijd al ruim 125 jaar de Wendelstein (naam van de Alp) op en af. De rit was prachtig, het eerste deel elektrisch en na 200 meter veranderde het spoor in een tandradbaan (er kwam een derde rail in het midden met tanden). Het tempo ging iets omlaag en we kropen gestaag langs hellingen, afgronden, door tunnels en prachtige uitzichten omhoog. De trein stijgt 1217 meter over een afstand van 7,6 km. Na een half uurtje bereikte de trein het eindpunt op 1832 meter.

Op de top was het iets minder warm, rond de 24 graden. Het was een prachtig uitzicht op de omgeving, de dalen en de Beierse Alpen.
We gingen boven eerst maar eens lunchen alvorens wij naar een kapelletje liepen in de buurt en daarna aan de kortste wandeltocht, de "Gipfel route" die naar een boven gelegen weerstation leidde. Het bordje suggereerde dat deze wandeling 15 minuten duurde. Maar jullie begrijpen dat wij als getrainde berg wandelaars daarom lachte. De temperatuur was alweer opgelopen naar 28 graden. Het pad liep zigzaggend steil omhoog met afwisselend en trappen en rotswanden. Het pad was op de meeste plaatsen niet breder dan een meter en er liepen ook mensen over terug naar beneden. Na ongeveer een half uur kwamen wij buiten adem en bezweet boven aan. We werden wel weer beloond met prachtige uitzichten. De afdaling verliep zonder problemen en na een koel drankje weer het treinstation opgezocht voor de afdaling met de trein.

Ik liep met mijn kaartje naar de lezer en het poortje klapte open. Ik ging er van uit dat Marja achter mij liep maar daar zaten nog wat mensen tussen. Ik ging vast de trein in.
En daar kwam Marja bij de poort. Ze hield haar kaartje onder de lezer en duwde tegen het poortje. Die gaf niet mee. Na nog 2 keer en harder duwen stond ik op en zei tegen haar wat ze aan het doen was. Hij doet het niet riep ze. Ik riep heb je het goede kaartje terwijl gelijker tijd de man in het hokje bij het poortje lachend naar buiten kwam. Deze had al gezien dat zij niet de juiste kaart gebruikte. Het was het kaartje van de kabeltrein in Kufstein. De rij achter Marja was aardig gegroeid maar na enig gezoek in haar overvolle tas vond ze de juiste kaart en kon de terug reis beginnen.

Beneden in het dal was het ondertussen alweer 30 graden.
De terug reis via de Spar in Kramsach was warm. En na thuiskomst brak tijdens het eten een giga onweersbui los.
De temperatuur is nu weer lekker.

Geschreven door Vrieling.reis