Zaterdagochtend, het meer nodigt uit om zo uit de camper een verfrissende duik te nemen en zo geschiedde.
Om de camping af te rijden moet er een behoorlijke steile helling genomen worden naar de weg erachter. Maar de trouwe Fiat draait zijn hand daar niet voor om.

Mostar is 65 km ver en we zijn best vroeg. Dus we parkeren bij het station en lopen een route heen en een andere route terug. Toeristisch hoogtepunt is de Stari Most, de oude brug. De weg ernaartoe is super toeristisch met al die gelijksoortige souvenirs winkeltjes en de gebruikelijke horeca. Veel mensen schuifelen door de smalle straatjes.
Maar waar gaat het om? De Stari Most is 400 jaar geleden tijdens het Ottomaanse rijk gebouwd. De twee helften leunen tegen elkaar en houden elkaar in stand. Het verhaal wil dat er eiwit is gebruikt in de mortel van de brug om stevigheid te verkrijgen.
Tijdens de Joegoslavische oorlog waren de twee andere bruggen al vernietigd. De bevolking van Mostar verwacht dat de Stari Most gespaard zal blijven. Dé brug die de christelijke en moslim wijken met elkaar verbindt. De vredes brug.
Maar de Kroatische bevelhebber Praljak beval dat het erfgoed van de moslims vernietigd moest worden. En zo geschiedde.
De stad Mostar is door de gevechten voor een groot deel vernietigd en grotendeels weer opgebouwd maar de geschiedenis is nog op veel plaatsen en gebouwen te zien. Overigens heeft die Praljak bij het uitspreken van het vonnis tegen hem bij het internationale gerechtshof in Den Haag in 2017 een flesje gif opgedronken waarna hij vrij snel overleed.

De brug staat weer, als symbool van samenleven.
Terug wandelen we door de ‘achter’ straatjes en zien vele gebouwen waarvan de buitenkant er nog staat maar de binnenkant geheel is kaal gehaald. Voor herbouw.
Ook veel oude gebouwen met kogelgaten.

We rijden naar de uitgezochte camping niet ver van de stad. Die valt erg tegen en we besluiten de stad uit te rijden.
Daar komen we aan bij vriendelijke camping eigenaren en een mooie schaduw plaats. Het is inmiddels 33 graden!
Eind van de middag lopen we door een paadje achteraan de camping tussen een aantal niet afgebouwde appartementen gebouwen door en komen bij de hoofdstraat. Deze is ook weer bezaaid met souvenir winkeltjes maar nu ook spullen van religieuze aard én voetbal shirts. En Kroatië speelt tegen Spanje. Dus uit café’’s klinken allerlei kreten. We lopen langs het geheel en beleven het.
Dan horen we geluiden van een kerkdienst de andere geluiden langzaam overstemmen.
We zien de katholieke kerk en veel mensen er omheen. Er is een dienst aan de gang en met luidsprekers verspreid. We kijken naar binnen: zien niet veel mensen en geen voorgangers.
Toch is het behoorlijk druk op het voorplein. Naast de kerk is een lange rij biechtplekken. Daar, in nagenoeg alle talen, kun je buiten op een stoel of binnen in zo’n biechtruimte een gesprek aangaan. En bij veel talen staan mensen op hun beurt te wachten. Voor iedere taal is dus een priester of zo om jou verder te helpen.
Achter de kerk is een enorm soort amfitheater voor duizenden mensen. Een groot podium met mega grote schermen aan weerszijden is waar de mis op dat moment vanaf gegeven wordt.
Alle schaduw plekken en veel zonnige plekken zijn bezet. Mensen uit vele landen, pelgrims die zelf of met een groep hierheen gekomen zijn.
We wonen een deel van de mis bij die in het Kroatisch wordt gehouden. Een bijzonder sfeer van al die mensen die daar met hun geloof bezig zijn.
De kerk is Church of Saint James the Greater (Apostle) in - Medjugorje. Naar wordt verteld is niet ver van deze plaats Maria verschenen. Vandaag begint dag één van een negen daagse gebeds dienst, iedere avond om 21.00 uur. Dan is het de gedenkdag van de verschijning en worden er tienduizenden mensen verwacht voor de buiten mis.

Indrukwekkend allemaal en wat is deze dag weer zo anders geworden dan gedacht.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen