We rijden van Vire richting Bretagne. Door de kleine dorpjes met eigenlijk alleen de doorgaande weg. Het valt op dat bijna alle dorpjes uitbundige bloemen aan de lantaarnpalen hebben hangen en ook is de entree vaak overladen met bloemen. We drinken een ‘café’ bij een dorpscafé annex ‘tabak’, verkoop van tijdschriften, sigaretten en niet te vergeten lootjes van loterijen en waar je kan wedden op paarden races of windhondenrennen. Een paar dorpsmensen zijn er altijd al.
Dichter bij de kust zien we echt veel campers ons tegemoet rijden.
Benieuwd rijden we Saint Malo binnen. Langs de haven naar de gemeente camping. Het is bijzonder want zo’n 51 of 52 jaar geleden zijn Lies en ik in dit dorp geweest. Op vakantie met tent en de Citroën Diane van broer Jan. We herkennen niet veel meer, maar die camping zou wel eens dezelfde camping kunnen zijn.
Daar toch niet gaan staan , we rijden door naar de overkant van van de zee-arm, Dinard. De camping ligt aan de oceaan en we hebben een fantastische plek. Direct zicht op strand, zee en rotsen. Ideaal en we besluiten direct 2 nachten te blijven. ‘S middags maken we een wandeling langs de kust met uitzicht op de overkant, st Malo. Een mooie wandeling met klimmen en afdalen.
Vandaag, dinsdag, maken we een fietstocht door het achterland. Eerst een route kaart gehaald bij de lokale VVV. Mooi dat die hier er zijn en altijd vriendelijke mensen die je helpen. Jammer dat dit soort dienstverlening in NL wordt wegbezuinigd.
Het achterland is agrarisch en stil met behoorlijke heuvels. Goed dat de ebike accu ‘s vol zijn. We rijden toch zo’n 40 km. Lunchen doen we deze keer in een Franse brasserie annex ‘tabak’. We nemen ‘menu du jour ‘ met een pichet wijn. Hoofdgerecht, le plat, en dessert met café toe. Heel populair en maar €12 pp!!!
Vanavond weer mooie luchten die door de ondergaande zon worden gecreëerd.
Morgen, 23 september 2020, een bijzondere dag!!!!
Wordt vervolgd.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen