Tenslotte is het zondag........
Letland, Raiskums
De reis naar de volgende camping brengt ons langs het plaatsje Tartu. Een studentenstad met veel terrassen en restaurants. Wat opvalt is dat de gebouwen, veelal academische gebouwen, er zeer verzorgd uitzagen. Het was heerlijk te wandelen door de oude stad, uiteraard met burcht, en de parken. Alle dorpen en steden hebben ruim opgezette parken. En alles goed onderhouden en in de bloemen.
Wij rijden Estland uit waar we bij de grensovergang stil staan bij het monument ter herinnering aan de menselijke keten op 23 augustus 1989. Een keten van 2 miljoen zingende mensen over een afstand van 600 Km door Estland, Letland en Litouwen. WIJ WILLEN VRIJHEID, WIJ WILLEN ONAFHANKELIJKHEID. De Russen en de wereld konden deze keer niet de andere kant opkijken. Kijk YouTube filmpje: j3twXXH3VEc. Het moment. Dat zo iets mogelijk is!!! Maar ook : let op de kleding en de auto’s.
We zijn weer In Litouwen. Rijden over rustige,lange wegen met veel graan velden. Dorpje in. Dorpje uit.
Zo komen we bij een kerk (wat anders?) waar een uitnodigend bord staat ‘ Church is open’. 100 jaar oud, ziet er niet uit van buiten. Grijs beton. Een katholieke kerk blijkt later. Interieur geheel van hout. Alles in een groene kleur. Een kerk vol met banken en ook 2 balkons. Kunnen vast veel mensen in. De dienst is zojuist afgelopen en een paar mensen zijn aan het opruimen. De priester staat voor in de kerk met een groepje van 5 á 6 hardop te bidden. Wij zijn stil.
Na dat gebed komt de jonge priester, 40-45 jaar, naar ons toe en reikt ons de hand!! Dat is in 4 mnd niet meer gebeurd!!
Ook vraagt hij of er iets is waar wij voor willen bidden met hem. Het overvalt ons en we zeggen nee.
Maar er is een gesprek en uitwisseling van waar je vandaan komt, kerkelijk ja nee etc. Dan houdt de man een betoog over de wereld hoe fout het gaat op gebied van sexualiteit en homoseksualiteit. Maar, zegt hij, het gaat veranderen. We horen hem een beetje aan met wat weerwoord. Uiteindelijk kunnen we een slot maken aan zijn verhaal. Hij verteld van ‘ver’ gekomen te zijn, heeft het ‘licht’ gezien en ziet de bijbel als zijn kompas.
Hadden we niet verwacht, maar het is tenslotte zondag.
Op naar de camping.
Wij rijden Estland uit waar we bij de grensovergang stil staan bij het monument ter herinnering aan de menselijke keten op 23 augustus 1989. Een keten van 2 miljoen zingende mensen over een afstand van 600 Km door Estland, Letland en Litouwen. WIJ WILLEN VRIJHEID, WIJ WILLEN ONAFHANKELIJKHEID. De Russen en de wereld konden deze keer niet de andere kant opkijken. Kijk YouTube filmpje: j3twXXH3VEc. Het moment. Dat zo iets mogelijk is!!! Maar ook : let op de kleding en de auto’s.
We zijn weer In Litouwen. Rijden over rustige,lange wegen met veel graan velden. Dorpje in. Dorpje uit.
Zo komen we bij een kerk (wat anders?) waar een uitnodigend bord staat ‘ Church is open’. 100 jaar oud, ziet er niet uit van buiten. Grijs beton. Een katholieke kerk blijkt later. Interieur geheel van hout. Alles in een groene kleur. Een kerk vol met banken en ook 2 balkons. Kunnen vast veel mensen in. De dienst is zojuist afgelopen en een paar mensen zijn aan het opruimen. De priester staat voor in de kerk met een groepje van 5 á 6 hardop te bidden. Wij zijn stil.
Na dat gebed komt de jonge priester, 40-45 jaar, naar ons toe en reikt ons de hand!! Dat is in 4 mnd niet meer gebeurd!!
Ook vraagt hij of er iets is waar wij voor willen bidden met hem. Het overvalt ons en we zeggen nee.
Maar er is een gesprek en uitwisseling van waar je vandaan komt, kerkelijk ja nee etc. Dan houdt de man een betoog over de wereld hoe fout het gaat op gebied van sexualiteit en homoseksualiteit. Maar, zegt hij, het gaat veranderen. We horen hem een beetje aan met wat weerwoord. Uiteindelijk kunnen we een slot maken aan zijn verhaal. Hij verteld van ‘ver’ gekomen te zijn, heeft het ‘licht’ gezien en ziet de bijbel als zijn kompas.
Hadden we niet verwacht, maar het is tenslotte zondag.
Op naar de camping.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Hahha Nou die man heeft julie lekker even zoet gehouden! Geweldig. Zo geloven we allemaal in ons eigen ding en denken allemaal dat wij geloven goed is! Mooi om weer te lezen. Houd ervan om jullie verhalen te volgen!
Marianne 2020-07-30 11:08:49
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
