Een mooie dag om te reizen. Zonnetje en niet te warm. We volgen een deel van de ANWB Karpaten reis, de noordelijke Karpaten. Door prachtig glooiend landschap met veel mais en zonnebloem velden. Dan zien we voor het eerst dat een dorsmachine zwarte en dorre zonnebloemen aan het dorsen is. Alles gaat de machine in.

Ook fruit overal. Heel veel appelbomen, in tuinen, langs de weg, bij een kerk waar dan ook. Maar ook grote boomgaarden omrand, als afscheiding, met druiven stokken. En alles hangt overdadig vol met fruit.

Bij de plaats, grote plaats, Gura Humorului drinken we een heerlijk bakkie. Op het terras van een Best Western hotel!!!!

Dan gaan we richting het plaatsje Slatiorora om de oerbossen te bekijken. Beuken die nooit gekapt worden. Daar vinden we een mooie plek om te lunchen. Een grasveldje naast een riviertje waarachter enkele huisjes.
Daar zien we puppy’s in het gras liggen. Heel klein nog. En verderop nog 2 van die krummels. Ontroerend. Moeder is nergens te zien.

We rijden verder en komen op een zgn ‘dirt road’ waar later op een vijftal plaatsen mannen bezig zijn met zwaar materieel. De ondergrond van de weg klaarmaken, kanten recht maken en de bedding van naastgelegen rivier uit schrapen. Steeds moet er zo’n joekel van een machine worden stilgelegd of verplaatst om ons met de camper door te laten.
Wat doen we daar????? Slechts één keer trok iemand een gezicht met zo’n uitdrukking. 10 km lang!!!

Later komen we in landelijke omgeving, meerdere keren paard en wagen. Zelfs koeien lopen los (!) in de bermen langs de weg.
Dit gebied is lang geleden onderdeel geweest van het Duitse Habsburg. En tot nu zie je het terug in namen hier en de bouw is veelmeer chalet bouw van hout. Het doet idd Oostenrijks aan.

We stoppen bij een houten kerk met een enorme begraafplaats. Opvallend is dat op de familie - grafsteen ook namen staan met alleen de geboorte datum. Ook grote unanieme familie graven liggen er, wellicht wachten op een ‘koper’.

Naast de camping staat een verlaten houten, katholieke kerk. Ziet er verlaten uit. De zijkanten begroeid met klimop en bomen. Ramen gebroken.

In deze buurt vindt je rond de woningen heel veel stapels met brandhout. Echt veel. Voorbereiding voor de winter.
We overnachten op de camping ‘de Vuurplaats ‘, vast een initiatief van Nederlanders. Maar nu wordt de receptie bevrouwd door een Roemeense.
Misschien horen we de geschiedenis nog.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen