Het is 5 uur. Donker en stil. Ik sta op het terras en zie een auto aankomen in de verte.
De koplichten priemen in het donker, schommelend over het steenachtige en steile weggetje naar onze kamer. Met het geluid van een behoorlijk lekke ‘knalpot’ (=Indonesisch) lijkt het haast een formule 1 wagen.
Het is een open Jeep uit het jaar heel lang geleden. Een 4x4 en die hebben we nodig!
We gaan de berg Batur berijden!
Even later rijden we weg. De ‘meisjes’ achterin, ik op de bijrijders plek. Het is best koud nog.
Schokkend en dansend rijden we over bospaadjes en bergpaadjes de berg op. Wel goed dat het een 4x4 is. Anders was het niet gelukt.
Op ongeveer 1250 m hoogte houden we stil. En we zijn daar niet alleen. Een 30 jeep achtige auto’s staan daar ook, dus pakweg 100 mensen. Veel op het dak van de jeep staand of zittend. Onze chauffeur zet ons ook netjes in de rij.
Nu wachten op de ‘sunrise ‘ en om 06.00 komt het eerste stukje van de nieuwe dag boven. En groeiend tot een mooie grote brandende zon die ook deze dag weer met ons zal zijn. Wolken hangen in de vallei. Het is mooi, bijna sfeervol. Wat is de natuur toch bijzonder.
We rijden de berg weer af zetten koers naar een gigantisch lava gebied dat in 1963 is gevormd door vulkaan uitbarsting van Batur vulkaan. De chauffeur rijdt over de brokken lava steen het terrein op. Dan lopen we wat rond. Imposant om dit te doen. Eens, toen, was dit een gloeiende massa die naar beneden stortte over km breedte en ver van de berg af. Nu ligt die stenen partij daar als een herinnering.

Na thuiskomst maken we ons klaar voor vertrek maar hebben nog even tijd voor een kort slaapje. Maar we hebben de vliegen niet meegerekend. Die zijn er snachts niet, maar overdag met heeeeel veel. En als ze zijn bij je oor of in je neus proberen te komen, komt er niet veel van slapen.

Rond 12 uur rijden we naar Ubud. We rijden de ene kant van het meer rond om dan via een bergweg omhoog de Caldera uit te rijden.

Een Caldera ontstaat bij een explosie van vulkanisch gebergte. Er komt lava vanuit de diepe aarde waar het een leeg gat vormt. Op een gegeven moment is het gewicht boven dat gat zo groot dat de aarde daar naar beneden zakt en het gat (deels) opvult. Zo’ gat kan, zoals bij Batur, tientallen km’s beslaan. Er vormt zich een vruchtbare grond. Wij zien dan ook veel akkerbouw: tomaten, uien, kool, garlic enz.

Ubud is drukte en buitenlanders. Hoe dichter we bij komen hoe meer er zijn. Het centrum is ingesteld op alleen maar buitenlanders, met Spa’s (massage salons) en restaurants.
Het is een vakantie dorp. Zo heel anders dan het Ubud dat wij kenden van de eerste keer. Tientallen jaren geleden toen er nog een zweem van het kunstenaars dorp was.
Nu lopen de westerlingen hier te flaneren, sommige vrouwen in bikini met een sarong met hoge split of mini-mini rok. Er is niets meer wat iets te maken heeft met de originaliteit van het dorp(je).

Onze kamer ligt op een bungalow park met prachtige bomen en veel ruimte. We boffen om hier ons eigen paradijsje te hebben met een overdaad aan tropisch groen en vogel- en krekel geluiden. En……apen!

We zitten een 100 m van het Monkey Forest. Een park met tempels van en voor de apen. Overdag komen veel van die snuiters het dorp in en ook rond onze bungalow springen ze in het rond.

In de middag ondergaan we allemaal een heerlijke massage. Dat heeft ons weer verkwikt na de auto reis. De lunch hadden we laat dus we nemen wat broodjes mee voor ‘S avonds. Ja, hier kun je de croissantjes en pain de chocolat kopen!!!!!
Teruglopend loop ik nonchalant met de broodjes in een zakje in mijn hand en bewonder het schouwspel van de apen op de daken. Tot een aap de broodjes pakt, snel komen en weg. Wij schreeuwen en stampen en hij laat 2 zakjes vallen die ik snel kon pakken. Nog geen seconde later zit hij aan de overkant het broodje op te peuzelen. Een andere aap springt tegen Lies op en probeert haar tas te pakken. Maar Lies slaat hem van haar af. We lopen gewoon op straat hé!??
Oppassen dus. En we hadden het kunnen weten. Bij de receptie meldde ze ons al niets op het terras te laten liggen als je er niet bij bent. Een ervaring rijker.

Het is mooi stil hier. Het park heeft 20 bungalows waarvan er 5 bezet zijn. Het weer is hier een stuk warmer dan Kintamani. En vochtiger. Een gewen plek voor straks de kust.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen